Ne kadar mutsuz olurlarsa olsunlar, aileler için sofraya konulan ekmek hayatın iplerinin hala elde olduğunun kanıtıdır. Dağılmadık, bitmedik, bu Soframız, bu ekmeğimiz, biz aileyiz, beraberiz demektir.
Bir işteki en büyük azap işin kendisi değildir, çıkışta bizi beklediğini ya da beklemedigini bildiklerimizdir... O şehirde beni hiçbir şey ve hiç kimse beklemiyordu…