Derya Hifa
@Deryahifa
45 okur puanı
Mart 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
“Mutsuzluktan hiçbir şey yapamaz olunca,mutluluğu düşünmeye başladım,”dedi Ka.
Sayfa 264Kitabı okuyor
İnsan mutluyken mutlu olduğunu bilmez.Yıllar sonra,çocukken mutlu olduğuma karar verdim:Aslında değildim.Ama sonraki yıllardaki gibi mutsuz da değildim.Mutlu olmakla ilgilenmezdim çocukluğumda.
Sayfa 263Kitabı okuyor
Bendeki eksikliğin bazan yalnız sen değil,bütün dünya olduğunu düşünüyorum.
Sayfa 260Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Şimdi içimde gene o dayanılmaz kayıp ve terk edilmişlik duygusu var,bu her yerimi kanatıyor.
Sayfa 260Kitabı okuyor
Belki de hikayemizin kalbine geldik.Başkasının acısını,aşkını anlamak ne kadar mümkündür? Bizden daha derin acılar,yokluklar,eziklikler içinde yaşayanları ne kadar anlayabiliriz? Anlamak eğer kendimizi bizden farklı olanın yerine koyabilmekse dünyanın zenginleri,hakimleri,kenarlardaki milyonlarca garibanı hiç anlayabildiler mi?
Sayfa 259Kitabı okuyor
Bekleme acısıyla,aşkı birbirinden ayıran şey nedir?
Sayfa 246Kitabı okuyor
Sana kızmıyorum,çünkü,bütün iyi insanlar gibi,kötülüğünü farkına varmadan yapıyorsun.
Sayfa 236Kitabı okuyor
İnsan bazan hiç tanımadığı ve bir daha da hiç görmeyeceğine emin olduğu birisine bütün hikayesini anlatmak ister ya,her şeyi…
Sayfa 235Kitabı okuyor
Ben müstesna olmak istemiyorum.Herkes gibi olmak istiyorum.
Sayfa 234Kitabı okuyor
Mutluydular,ama bizdeki gibi lüzumlu lüzumsuz ikide bir gülmüyorlardı.Çok ciddiydiler.Belki de bu yüzden mutluydular.Hayat sorumluluk gerektiren ciddi bir işti onlar için.Bizimki gibi körüne bir uğraş,bir acı imtihanı değil.
Sayfa 230Kitabı okuyor
“Sana çok fena aşık oldum ve acı çekiyorum,”dedi Ka.
Sayfa 210Kitabı okuyor
Bu çamurun içine daha da dalarsam,pisliğin,rezilliğin,yoksullukla cehaletin içinde,asıl malzemeye,o büyük cevhere ulaşacağıma inancımı hiç kaybetmedim.Sen niye korkuyorsun?
Sayfa 189Kitabı okuyor
Başımıza neler geleceğini gazetelere önce biz yazsaydık ve sonra yazdığımız güzel şeyleri hayretle yaşasaydık,kendi hayatımızın şairleri olurduk.
Sayfa 143Kitabı okuyor
“Buraya mutsuz olduğun için geldin,” dedi Necip.
“Nereden anlıyorsun bunu? “
“Gözlerinden:Senin kadar mutsuz bakan birini görmedim hiç…
Sayfa 139Kitabı okuyor
İnsan yaşıyor,yıpranıyor,yok oluyor.
Sayfa 89Kitabı okuyor