Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.26
Gülsüm Yalçın
Gülsüm Yalçın
@Devrikcumle
Okumak özgürlüğe uçmaktır.
(Aliya İzzetbegoviç)
Öğretmen
Konya Aksehir
214 okur puanı
Ekim 2016 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Okuma Hedefleri
Barış Bıçakçı adını daha önce okuduğum birkaç romanın içinde yer alması ile duymuştum.Okunacaklar listesinde yer alalı uzun zaman olsa da okumaya yeni fırsat bulabildim.
Kitap çok farklı bir konudan bahsetmiyor.Zaten önemli olan konunun nasıl ele alındığı değil mi?İşte yazar burada konuyu ele alış biçimi ile okutturuyor kendini.Iki erkek arkadaş ve onların yakın arkadaşlarının kızkardeşi aynı evde yaşamaya başlarsa ne olur.Cevabi belli tabi ki ortada muhakkak bir aşk doğar.Bu aşk zaten iki arkadaşın hayalini kurdukları bir durumdur.Günün birinde aynı kıza aşık olmak onların aslında kendi yazdıkları kaderlerinin yaşantıya dönüşmesidir.
Biraz sonra ne olacak heyecanı ile değil kahramanların duygu dünyasında neler değişecek, ne iken neye dönüşecekler merakı ile okudum.Genel olarak beğensem de Nihal' i daha çok hissettikleri ile okumak isterdim.Tek bir kişinin ağzından değil de üçünün de zaman zaman sözü ele alarak olayları aktarsın isterdim.Boyle olursa daha mi iyi olurdu bilmiyorum ama okunmaya değer bir eser olduğunu düşünüyorum.Arkadaşlık, dostluk, samimiyet, aşk.... gibi duyguları farklı bir anlatımla okumak isterseniz buyrun derim ben.Keyifli okumalar.
(Aslında daha güzel bir inceleme yapmak isterdim ama zaman konusunda bu ara sorun yaşadığım için ancak bu kadar yorumlayabildim. Emre Akyüz inşallah faydalı olabilmişimdir.)
Açtım kelimeler kitabımı, zorlu bir işe kalkıştım.Bir yanım anlatmak istediklerimle dolu iken diğer yarım nasıl anlatacağımı bilememekte.Dökülsün bakalım heybemden kelimeler payımıza neler düşecek.
İlk İnsan, ilk peygamber Hz. Âdem.Yaradılışı ve sonsuzluğa uzanışı.Cennetten dünyaya oradan tekrar cennete uzanan yolculuk.Bu yolculuk esnasında işlenen ilk günah, ilk hasret, ilk pişmanlık, ilk sevda...Ilklerin sonu yok bu hikayede.Aslında anlatılan Âdem olsa da hepimizin ilkleri saklı bu kitapta.Âdem sadece temsil.Çünkü okurken ben de yedim yasak meyveyi, ben de kovuldum cennetten, ben de yakardım Allaha.Âdem'in pişmanlığı beni de yaktı kavurdu.
Sonra Habil ile Kabil çıktı.Zıtlıklarıyla birlikte yanımdalardi.Yeri geldi Habil, yeri geldi Kabil oldum.Sonra fark ettim.Aslında ikisi de bendim, içimdeydi ikisi de.Bir yanım Habil gibi teslimiyetçi, diğer yanım Kabil gibi kibirli.Hikayenin sonunu bilsem de düştüm ben de Kabil'in peşine onu yolundan döndürmeye çalıştım.Olmadı yapamadım onu yolundan alıkoyamadım.Ama benim hikayem de henüz tamamlanmadı.Onu yolundan edemesem de benim için hâlâ şans vardı.
Bu kitapla birlikte tam bir edebi ziyafet çektim.Nazan Bekiroğlu söz konusu olunca altı cizilmedik yer kalmıyor kitapta.Kelimelerin dünyasına o kadar hakim ki imparatorluğunu kurmuş saltanatını sürdürüyor adeta.Şiirsel bir üslupla yazdığı bu eseri de su gibi akıp gitti.Bir kere okuyup da köşede bekleyecek kitaplar arasında değil de başucu olacak kitaplar arasında yerini aldı.Kendinizi bulacağınız bu eserde ilklerinize yol alıp düşünce dünyanıza seyahat etmeye çıkacaksanız mutlaka okuyun bu eseri.Selametle
Ayla Kutlu'yu ilk defa okuyorum.Ve güzel bir başlangıç yaptığım kanısındayım.Beklenti içine girmeden okumaya başladığım ve bundan sonraki eserleri için beklenti içinde olacağım bir yazar oldu.Yalnız okumaya başladığımda kitabın devamı olan başka bir kitap olduğunu bilmiyordum ve şuan yine yarım kaldım.En kısa zamanda diğerini bulup eksik taşları
Okur Takip Önerileri
Neler sığabiliyormuş meğer bir güne.Ve yine bir gün bizden neler alıp götürebiliyormuş.Takvimde sadece bir yapraktan ibaret olan bu günler Yavuz'un gönlünde ne fırtınalar koparıyordu.Hikayemizin kahramanları Yavuz ve Tuğçe.Kim mi bunlar?Aşık ile Maşuk :)
Okumaya başladığım ilk an isminden olsa gerek sonunu tahmin edebiliyordum.Yalnız yazarımız o kadar güzel anlatmış ki bu aşkı o son hiç gelmesin istedim ve nasıl bitti anlayamadım.Neydi o edebi cümleler, şiirler öyle.
'O hayat şiirimin bercestesi olmuştu...'sf.144
Sadece bu söz için bile okunmaya değer buldum, bu söz beni çarptı sanırım :)
Yalnız böyle güzel duyguları olan Yavuz bunları bize bu kadar güzel nakşederken Tuğçe niye anlatmadı.Onun hisleri nasıldı.Bu kabına sığmayan aşkta neler dökülecekti onun kaleminden kağıda merak ettim doğrusu.Tıpkı Yavuzda olduğu gibi adım adım Tuğçe'nin de iç dünyasında yaşananları okuyabilseydik keşke.
Okurken çoğu zaman bu Yavuz gerçekten bir hayal ürünü, gerçek şahıslarla ilişkisi yoktur diye düşünsem de kimbilir belki hala kalmıştır onun gibi sevenlerden.
Kitabı bana hediye eden yazarı Mehmet Yılmaz'a bir kere daha teşekkür ederim ve yazın hayatında başarılar dilerim.
Kitabı okumama vesile olan yazarı Mehmet Yılmaz Bey'e müteşekkirim.Bu eserin yeri bende her zaman ayrı olacaktır.
Kitabı okurken aklımda hep bir söz ve bir şiir vardı.Söz kitapta da yer alıyor 'Bülbülü altın kafese koymuşlar ille de vatanım demiş' şiir ise Orhan Şaik Gökyay'ın 'Bu Vatan Kimin?' şiiri.İstemsizce bu ikili kitabı okurken hep kafamda mırıldandı durdu.Ve bir şeyin farkına vardım.Kitapta anlatılan olaylara ne kadar uzakmışım ben.Şimdiye kadar neden hiç merak edip de açıp bi okumamışım.Onlar benim tarihim değil miydi?Bundan sonra bu konularla ilgili okumalarımı artırmaya karar verdim.Hatta bizzat gidip o yöreleri gezip oraların tarihini buram buram içime çekesim var.
Kitabı okurken kendimi bir puzzle oyunu içerisinde gibi hissettim.Olaylar parça parça.Bir olay anlatılırken hoop başka bir olaya geçiyoruz ve bunlar hep birbirini tamamlıyor.Ve en sonunda bütün parçalar yerine oturuyor ve görmek istediğimiz resim tamamlanıyor.
Duygu dolu bir eserdi.Vatan özlemi iliklerime kadar işledi.Bükreşte Romanyada Tunahan ne zaman bir Türkle karşılaştı ben de bir o kadar heyecanlandım ve sevindim.Vatansızlık ne demek bilmem ben ama vatansızlık ne demekmiş çok iyi anladım daha doğrusu hissettim.Kitabın anlatımı, olay akışı, dili her şeyini çok beğendim.Yazarını bu kitapla tanıdım şimdi ise yeni çıkacak kitaplarını sabırsızlıkla bekliyor olacağım.Keyifli okumalar.
Yazarın ilk, benimse okuduğum ikinci kitabı.Eğer tarihte Osmanlının son dönemleri, meşrutiyet yıllarındaki Balkanları görmek istiyorsanız iyi bir başlangıç olabilir.
Bir yanda İttihatçılar, diğer yanda Abdülhamitçiler.Memleket yangın yerine dönmede.Kurtuluş kimdedir bilinmez.Bilinen bir şey varsa hürriyet aşkıdır.Ve göçler...Yitirilmiş topraklardan yapılan göçler.Nerelerdir peki o tapraklar derseniz 'Bizim Diyarlar'dır, Balkanlardır.Balkanlar bir feryad, bir ağıt yeri yüreklerde.Bulgarı, Sırbı, Yunanı birleşmiş Türkleri sürmeye çalışır topraklarından.Ve biz bu sürgünü bir ailenin üzerinden okuyoruz.Öyle bir aile ki köklü, güçlü, bulunduğu yerde nam salmış bir aile.Tıpkı Osmanlı gibi.Yavaş yavaş dağılmaya başlar bu aile.Usturumca'dan Selanik'e oradan Anadoluya.
Genel olarak sevdim ben bu eseri, yaşanılan acılara ortak oldum.Ama bir yandan da yarım kaldım.Çünkü yazar benim en çok merak ettiğim kısımları çok hızlı geçmiş.Ben isterdim ki romandaki bazı karakterlerin duygu dünyalarına girelim, hislerine ortak olalım, sonları nasıl olmuş bilelim.Ortadan kaybolanlar nerelere gitti, bazı ölümler nasıl gerçekleşti, ihanet içinde olanların sebepleri nelerdi?Sanırım şahıs kadrosunun yoğunluğundan bu yarım kalışlar.Kitap için tek eksik bulduğum kısımlar bu.
Son olarak Balkanlar bir zamanlar bizimdi, ve biz oralardan kendi isteğimizle değil zorla göçle gönderildik.Bu göçlerin yıkımı, acıları, yaşanılan işkenceler yaşayanlarda koca bir yaradır.Yaşananları bir nebze olsun merak ediyorsanız buyrun Bizim Diyarlara.Keyifli okumalar.
Döngele...
Geldi yine Halil Emmi'nin ayaklarının dibine.Halil Emmi bilirdi bunun anlamını.30 yıldır hiç şaşmamıştı.Ama artık yaşlanmıştı ve kocalık gibisi de yoktu.Ama eğer döngele geldiyse bunun gereğini de yerine getirmek lazımdı.
Ortadirek, Yaşar Kemal'in 'Dağın Öte Yüzü' üçlemesinin ilk kitabı.Yukarıda anlattığım olay ile başlıyor ve köylünün pamuğa inişi ile devam ediyor.Bu yolculuk sırasında baştan geçen olaylar ve anlatılar.Bu anlatımı Yaşar Kemal yapıyorsa okumamak elde değil bence.Yazarın öyle bir dili var ki alıp götürüyor sizi.Bir kere bulunduğu coğrafyaya ve şivesine çok hakim ve eserlerinde bunu ustaca kullanıyor.Yaşar Kemal'i okuyun ve inin Çukurova'ya.Hiç yabancılık çekmezsiniz oraya ve insanlarına :)
Ve bu pamuğa iniş öyle bir iniş ki biz bu iniş sırasında oradaki köylünün yaşamını, dramını, çaresizliğini, ezilişini ve güçlünün güçsüzü nasıl da acımasızca sömürüşünü okuyacağız.Üçlemenin ilk kitabını okuyup bırakmak olmaz çünkü hepsini okuduğumuzda her şey daha net yerine oturacaktır.Şimdi sıra da 'Yer Demir Gök Bakır' var.Herkese keyifli okumalar dilerim :)
Güzel olan her şeyin bitmesi ne kadar kötü.An itibari ile bu eseri bitirdim.Yalnız üzerimdeki etkisi ne zaman sona erer bilemiyorum.Okumayı sürekli ertelediğim bir eserdi.Tam başladım bazı nedenlerden dolayı iki cilt arasında bir ay kadar bir süre mola verdim.Bu mola güzel oldu okuduklarımı sindirdim ve okuyacaklarıma hazırladım kendimi.
Bu eserde YOK YOK.Evet bence tam olarak böyle anlatılabilir.Aşk, dram, gerilim, aksiyon, macera ne ararsanız var.Hatta genel kültür açısından da çok doyurucu bilgiler mevcut.İster istemez o kadar çok şey öğrendim ki Paris'in lağımlarına kadar çok geniş bir bilgi yelpazem oldu :)İtiraf etmek gerekirse bu kısımlarda birazcık sıkıldım.
İçerik ve üslup olarak da 5 cilt olmasına rağmen kolay okunabilen bir eserdi.Tavsiyem iyi bir çeviriden okumanız. Olaylar arası geçiş ve bağlantılar çok iyi.Bu bilgi gereksiz diye düşünürken yazar o bilgiyi öyle bir yere bağlıyor ki siz de oturup hayretle okumaya devam ediyorsunuz.Bazen bu kitabı bir kişinin değil de birden fazla kişinin yazmış olabileceğini düşünmedim değil.Kurguya öyle bir kapıldım ki kardeşim mimiklerimle olaylara sürekli dahil olduğumu söylüyordu.
Kitabın son kısmında yer alan şu dizeler bana Jean Valjean'ın hayatının tam olarak özeti gibi geldi:
Uyuyor.Kader ona ne cilveler etti!
Yaşıyordu.Melekten yoksun sönüp gitti.
Her şey basitti, bitti.
Akşam olunca ufukta gün solar gibi çekip gitti.
Bunun üzerine fazla söylenecek söz bulamıyorum.Bu eseri okumak bana nasip oldu diye düşünüyorum.İnşallah okumayan herkese de doğru zaman geldiğinde okumak nasip olur.Keyifli okumalar :)
Başlarken bu kitabı okumama vesile olan Doğukan Tan kardeşime teşekkür etmek istiyorum, beni yeni bir yazarla tanıştırdığı için.
Bu kitap Masonluk terimiyle ilgili okuduğum ilk kitap ve bu konulara ilgi duyan da biri değilim aslında. Yalnız kitap sayesinde o kadar çok şey öğrendim ki bunların bir kısmı kitapta geçtiği icin,diger kısımlar ise özel olarak araştırma yaparak öğrendiklerim.Boyle kitapları severim çünkü beni araştırma yapmaya itip yeni bilgiler ogretir. Ayrica yazarın anlatım tarzı da kitabın okunabilirligi açısından çok iyiydi,hiç sıkılmadım su gibi akti eser.Konu çok ilginç hele ki sonu hiç de tahmin etmediğim gibi bitti.Kitabin kapağında yazan" Hiçbir şey göründüğü gibi değildir " tezini gerçekten güzel yansıtmış.Azem ve Sedat kardeşlerin kılıç serüvenini merak ediyorsanız bi okuyun derim.
Rasim Özdenören ismi "Yedi Güzel Adam" vasıtasıyla duymuş olduğum bir isim.Sonrasında bir konferansında bulundum ve kendini dinleme fırsatım oldu.Kitaba başlarken nasıl bir üsluba sahip olduğunu tahmin ediyordum.Ama o da ne bu gerçekten Rasim Özdenören'in mi eseriydi?Kitap 33 bölümden oluşuyor ve ilk bölümler bana biraz müstehcen geldi.Yine de devam ettim nereye bağlanacak bunun sonu diye, iyi ki de devam etmişim.Kahramanımızın ismi Yusuf ve kitabın geri planında "Yusuf ve Züleyha" kıssası yazara özgü bir şekilde işlenmiş.Ayrıca nefis terbiyesi konusunda yazılanlar üzerinde düşünülmesi gereken kısımlar bence.Ben hızlı bir şekilde okudum ama biraz daha sindirerek okunsa verilmek istenen mesajlar daha iyi anlaşılacaktır diye düşünüyorum.Ha birde bu kitabı okurken alışılmış hikaye kalıplarını bir kenara bırakın bence, iyi okumalar.
"Bu bir eser mi, şaheser mi?...
Tam olarak kitabı okuduktan sonra verilen tepki genelde böyledir diye düşünüyorum.Necip Fazıl aslında şiir alanında ön planda olmasına rağmen bu eseriyle onun farklı alanlarda da ne kadar başarılı olduğunu gördüm.Bana öyle geliyor ki yazar eserinde kendi çektiği buhranlı dönemleri bir nebze olsun yansıtmış.Kitaptaki karakter sancı çekiyor ve sizi de kendi sancılarının ağına çekiyor.
Okurken iki farklı duyguyu aynı anda yaşatabiliyor.Bazı kısımlarda aslında biraz sonra ne olacağını tahmin edebiliyorsunuz ama yine de o heyecana engel olamıyorsunuz.Bazı kısımlarda da beklenmedik olayların içinde kendinizi bulabiliyorsunuz.Kitap biraz bana kendimi tanıma imkanı da verdi diyebilirim.Uzun zamandır bir kitabı bir gün içerisinde okumamıştım, bu kitabı elimden bırakamadım.Şuan en çok yapmak istediğim şeyler listesinde bu eseri bir tiyatro sahnesinde izlemek var.Size tavsiyem ben okumakta geç kaldığımı düşünüyorum siz elinizi çabuk tutun bence :)
Hani derler ya asıl engel kafamızın içinde kendi hapsettiklerimizdir.İnanan bir yüreğin aşamayacağı engel yoktur.Bu kitap bana tam da bunu gösterdi.İnanmak başarmanın yarısıdır.Kahramanımız da bunun en güzel örneklerinden.Düşündüm ki çok küçük sorunları biz kafamızda fazlasıyla büyütüyoruz.Christy bundan sonraki hayatımda yaşamıma yön verecek isimlerden biri oldu.Ayrıca anlatımı da gayet akıcı ve insanı okurken kitabın içine çeken cinsten.Tavsiye edilir :)
Yeni bir yazar daha keşfetmem lazım derken elime geçen bir kitap oldu.Yazar sanki kitabı yazarken önceden, orada burada, aklına her geldğinde bir şeyler karalayan sonra da bunları kitap haline getiren biri izlenimi oluşturdu bende.Rahatlıkla parça parça okunulabılecek bir kitap.Coğu cümle bir özdeyiş misali derin anlamlar taşıyor.Yalnız kitapta yer alan yer yer argo kelimeler ve küfürler beni okurken rahatsız etti.Bu kısımlar olmasa okurken daha çok zevk alabilirdim.
Bazı yazarlar vardır.Ismini ilk kez duyup bakalim nasıl bir tarzı, üslubu var diye merak edip alıp bir kitabını okursunuz.Ve sonra ben bu yazarın tüm kitaplarını okumalıyım dersiniz.Dogu'nun Limanları benim için çok güzel bir başlangıç oldu.Icten,samimi bir anlatım ve biraz sonra ne olacak merakıyla kitap nasıl bitti anlamadım.Yalniz eksik kalan bir şeyler var bence.Belki de yazar bunları okuyucunun tamamlamasını istiyordur.Kim bilir :)
Hişt! Hişt!
Okuyucu, toplanın size anlatacaklarım var :)
Sait Faik okumuş olmanın tesiri altında böyle bir giriş yapmak istedim.Öncelikle Sait Faik yalnızlık temini öykülerinde çok güzel harmanlamış ve bu durumu hayali kahramanlar ve sürrealizmle desteklemiş.Ayrıca bahsettiği kişiler sanki biraz önce yanımdan geçen kişiydi ve hep gözümün önünde olan ama farkında bile olmadığım durumlardı.Yalnız ben okurken biraz zorlandım dikkat gerektiriyor diye düşünüyorum.Eğer öykülerin içine girebilirseniz zevkle okuyacağınızı düşünüyorum.
Yazarın okuduğum ilk kitabı.Bu kitaptan sonra iyice anladım ki bir kitapta önemli olan sayfaların niceliği değil o sayfalarda anlatılanların niteliğidir.Hiclik duygusunu hiç bu kadar iliklerime kadar hissetmemiştim.Fazla söze ne hacet okuyun ve yaşayın bu kitabı.
Uzun zamandır kitapligimda olan ara ara elime almama rağmen devamını getiremediğim bir eserdi.Bu sefer sabırla okudum ve bazı kısımlar beni oldukça etkiledi.Ulkesinden gitmek zorunda kalan bir ailenin bahçelerinde bulunan limon ağacından koparılan bir limonun onlar icin taşıdığı anlam cümlelerle ifade edilemez bence.Israil Filistin mücadelesini tarafsız her iki tarafın penceresinden bakarak anlatıyor yazarımız.Buyuk bir emeğin ürünü, sabırla okunduğunda keyifli hale gelebilir.
Söğüt...Osmanlının kuruluşunun temelini atan şehirlerden.Simdi de Cumhuriyetin kuruluşuna zemin hazırlamada.Ve Söğüt ''un kahraman halkı: Yusuf, Esma, Izzet, Selim, Veli...daha niceleri.Once vatan diyerek sevdalarından vazgeçenler. Esma ve Yusuf'un dile gelemeyen tertemiz aşkları.
Yalnız bazı kısımlar çok yüzeysel geçilmiş,bir olaydan diğerine geçişler çok hızlı. Eksiğiyle fazlasıyla karşımızda bir Kurtuluş Savaşı romanı.
İskender Pala'dan yine güzel bir eser.Yer yer bazı bölümlerde sıkılsam da bütüne bakılırsa okunmaya değecek bir kitap.Eyüp Sultan'ın yaşadığı dönemi okurken bende kendimi birden o dönemde yaşıyormuş gibi hissettim.Yazar o duyguyu güzel bir şekilde yansıtmış.
