Dilek
@Dil_mma
Sosyolog
4 okur puanı
Ekim 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Sahi, nasıl da değişiyor dünya, bir anın bir ötekine bağlandığı gözle görünmez noktada... O noktaya nasıl gelindiğinin upuzun bir gerisi var elbette. Gene de her şey, bilmekle bilmemek arasındaki korkunç derin ve uzak, bir o kadar da parmak boyu yakınlıktaki ulaşılabilir anda düğümleniyor...
Sayfa 243Kitabı okuyor
İşin doğrusu şu ki, beni benden başkası öldürmedi. Ne zaman, nereye anımsayamıyorum. Bir sabah vakti belki. Bir sabah vakti, kesin. Bütün bir gece dayandıktan sonra, evet. Ay aydınlığının gün ışığına karıştığı bir sırada, uzak ve ıssız bir bomboşlukta vurdum kendimi bir düelloda. Şimdi de başıma çökmüş, ağlıyorum. Öldürdüğüm, benim dünyalar güzeli gençliğimdi.
Sayfa 203Kitabı okuyor
Belki de... Yalnız kaldığı zaman, kendisini, tümüyle acının derinliklerine bıraktığı için, insan içine çıktığında neşeli davranabilecek kadar rahatlıyordu.
Sayfa 171Kitabı okuyor
Okur Takip Önerileri
Gene de "sen" demeden düşünemiyorum. Bu da benim hiç geçmeyecek hastalığım...
Sayfa 68Kitabı okuyor
Bilirsin, sabit yıldızlarla bulunur yeryüzündeki yerlerimiz. Gidişine razı oluşa teselli aramaktayım... Ben hangi yıldıza bakacağım şimdi, yolumu yitirdikten sonra... yolumu yitirmemek icin?
Sayfa 67Kitabı okuyor
Bu kent hiçbir şeye benzemiyordu, benzememişti, sen ayaklarını kaldırımlarına basana dek... Şimdi ise bakiyordum çevreme, sana benziyordu, her şey gibi... Dünkü yarim saatlik yürüyüşümüz yetişmişti bu kenti de sen yapmaya...
Sayfa 64Kitabı okuyor
Gövdemin uzantıları da bana ait değil... Kolumu kaldırmaya çalışacak olsam, kalkmayacakmış gibi geliyor... Parmağımın ucunu bile kıpırdatmam olasız... Bunun için, bende olmayan insanüstü bir güç gerektiğine inanıyorum... Bir düşse bu, ancak bir başkasının düşü olabilir. O kadar yabanci bana... Bir başkasının düşünün içine yuvarlanmışım bilmeden, nasıl çıkacağımı da kestiremiyorum.
Sayfa 52Kitabı okuyor
330 syf.
·
Puan vermedi
