Youtubeda kitabın içerisinde geçen türkülerin bir playlisti yapılmış. Türküleri dinlerken bu kitabı okumak bütün duyguyu ince ince hissettiriyor. Hastalık, çaresizlik, faydasının olmayacağını bile bile yine de Allah'tan ümit kesilmez deyip devam etmek... Okurken biz de anlıyoruz yolun sonu olduğunu aslında. Annenin ağlaması canını yakar da insanın babanın ağlaması öldürür. Çünkü o bizim için çaredir, dermandır, güçtür. O ağlıyorsa bunlar bitmiş demektir. Çaresiziz demektir. (Bu her baba için de geçerli değildir tabi). Yine de her şeye rağmen kitaptaki akrabalık bağları, komşuluk bağları ve en önemlisi de evlatların vazifelerini hakkıyla yerine getirmeleri o kadar güçlü ve güzel ki büyük bir manevi destek ortaya çıkıyor bunun sonucunda. Bir nebze de olsa acılar hafifliyor. Çünkü ölmekten daha acısı varsa şu hayatta o da yalnız ölmektir.
