Sabitlenmiş gönderi
Zaten bu hayatta, her zaman bir şeyler eksikti. Ya da bana öyle gelirdi.
Yaşar gibi yapmaktan, özlemez gibi yapmaktan, iyiymiş gibi yapmaktan, nefes alıp onu içimde tutmaktan, o nefeste boğulmaktan sıkıldım. Ki nefessizlikten değil nefesten boğulmaktır marifetimiz…
Oğuz Atay
Okur Takip Önerileri
Belki Yarın
Şimdi bütün istediğim
Senin yanında ihtiyarlamak Mi
Kalan yıllardan seninle geçmek
Alabildiğine mutlu
Doyulmaz hazlara seninle ermek
Vermek sana en kanılmazını sevgilerini
Sayfa 17
İstemeye hakkım var mı bilmem ama seni yürekten ilgilendiren şeyleri, başkalarına anlatmaktan kaçınacağın şeyleri duymak isterdim... Anlat bana.
Tomris Uyar
Sonuçta hiçbirimiz aziz ya da azize değiliz.
Sayfa 10
İçim titrer istediğin bir şeyi yerine getirirken, içim titrer!
Kadınım
Yarim
İpekböceği sesli sevgilim!
Yaşlanıp öyle kol kola yürüyelim mi?
Ne güzel yaşlanırsın sen..
"Niye burada takılıyorsun? Gitsene kızın yanına," sesi çıktı bir yerimden. Fena fikir değildi. Ona nefes alışını duyacak kadar yaklaşmak, yüzüne bakmak, konuşurken burun kanatlarının hareketlerini, gülümserken dudak kenarlarında oluşan kıvrımları görmek, bir daha görmek ve belki...
Gülmüştü. O gülünce ben rahatlıyordum.
Tütünümü, anahtarımı aldım, evden tam çıkıyorum, bir şeyin eksik olduğunu, eksik olanın ruhum olduğunu fark ettim. Önemsemedim.
"Her şeyin iyi gittiğini nerden çıkarıyorsun?" dedi. "Herif rüzgarı kendinden menkul uçurtmanın teki. Ara sıra telleri takılır gibi kadına geliyor gece yarısı."
"Fakat Müzeyyen bu derin bir tutku," dedim. Tırsmaya başlamıştım. Haklı olabilirdi.
"Evet, biraz sapık ve tek taraflı bir tutku," dedi, arkasını dönüp gitti.
BU PORTAKAL ŞEHRİ SEN VE BEN
Upuzak bir diyardasın şimdi,
Sana iliğime kadar susadım.
Öylesine duyuyorum ki özlemini,
Ağız tadım.
Sendenmiş cıvıl cıvıl oluşum,
Boynu bükük, tedirginim hem de nasıl...
Sensiz yaşamak sevimli değil,
Velhasıl.
Seni bir güzel öpmeliyim önce
Dudaklarımın nelere kadir olduğunu anlamalısın
Sonra sen istemelisin yatağı
O baygın baş dönmesini
O tatlı yorgunluğu
O ölüp ölüp yeniden var olmayı
Yatağımız büyük olmalı büyük
Bir odayı doldurmalı kucaklaşmamız
Kırmızı ışığı sevmem
Yeşil bir ampul yanmalı abajurda
Dışarısı alabildiğine karanlık olmalı
Senin mutlu aydınlığına inat
Ve ben sabahın ilk ışıkları altında
Seni bir kere daha sevmeliyim
