Aile ilişkilerinden hep korkmuşumdur. Ne çok uzaklaşabilirsin ne çok yakınlaşabilirsin. Evet ailemizi anlamak zor. Mantığımızı aşabilen tavır ve davranışları bizi bazen üzüyor bazen de mutlu ediyor. Bu kitabı okurken hocamın bir cümlesi aklıma geldi " Şu an anne ve babanızla oturup, sohbet edip çay içebiliyorsanız büyük bir mutluluk, tadını çıkarın." demişti. O zaman hayatımdaki koşuşturma arasında onlarla dolu dolu vakit geçirmeyi planlamıştım. Ama hüsranla sonuçlandı. Çünkü kuşak olarak çoktan farklılaşmıştık. Ve onları anlamada gerçekten çok zorlandım.Bir karar aldım. Sade bir sevgi bağı ve güzel bir sevgi sınırı çizmeliyim; çatışma olmayan hâlâ bunun çabası içerisindeyim.
Burada kendimi İza zannettim ilk başlarda ama ben sonradan aileme olan fedakarlık, gereklilik bağını kopardım. Bir şekilde bu zor çağa ayak uydurmak zorundalar ve ben bazı zamanlar izleyici olmalıyım. Onları değiştiremem ama aramızdaki sevgi bağını güçlendirebilirim.
Bu aile kavramı ve karmaşası içinde kaybolmak istiyorsanız bu kitabı okuyabilirsiniz.
