Sen bu karanlık ömrümün içine bir sevinç ışığı gibi,kurumaya yüz tutan ekinlere can veren bir nisan yağmuru gibi birdenbire geldin.
Onun gururunu ben de kolaylıkla hoş görebilirdim.Benim gururuma dokunmamış olsaydı.
İyi de affa değer olanı zaten herkes affeder. Asıl af, affa layık olmayanı da affetmek değil mi? Tıpkı vicdan gibi. Onu kaybetmeye en fazla hakkımız olduğu anda koruyabildiğimiz şey değil miydi vicdan?
Okur Takip Önerileri
Böyle mi olmalıydı? İnsanin mutluluğu aynı zamanda kederinin kaynağı mı olmalıydı?
