Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.38
Egeliörtmen
Egeliörtmen
@Egeliortmen
Muğla
400 okur puanı
Nisan 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Oysa herkes öldürür sevdiğini...
Kocaman bir okyanus.. upuzun günler..aylar… Santiago yalnız. Keşke hep küçük çocuk yanında olsaydı. Bir balık ve o balıkla süren mücadele, sevgi, insanoğlunun bir türlü ispatlayamadığı başarı çabası. Azim, mücadele kimi zaman hırs kimi zaman şefkat. Bütün duygular hepsi bir arada. Âdeta insanın hep hayatın peşinden koşarken bazen öfke, hırslarına yenilip ama gururu için her şeyi göze alması.. günümüz insanı da aynı değil mi? Sevgisini bile hiçe sayıyor. Ama kaybeden kendisi oluyor…
Özellikle son sayfalara doğru çok keyif aldığım ama üzüldüğüm de bir son.
Kafka’nın ilklerinden biri. Hikâye olarak kaleme alıyor. İçerisinde farklı öyküler yer almakta fakat arada bazı öyküleri birbirleriyle bağlantılı zannettim yani anlayamadım. Ama başlıklar farklıydı tabii. Bazı öykülerinden herhangi bir çıkarım yapamadım.Tekrar tekrar okudum. İlklerin günahı olmaz diyorum.
Bazen “Gelirken Ekmek Al” diyebilmeyi bile çok özlersin.
Kitap çeşitli öykülerden oluşuyor. Öykülerin hemen hepsinde yer alan aile, kadın-erkek ilişkileri, anne-baba kavramı, aile kurmada babanın ve annenin aldığı sorumluluklar, çarpık ilişkilerin sonuçları yaşadığımız ya da yaşayabileceğimiz bu tarz olaylar, öykülerde tüm gerçekliğiyle ve karakterlerin karamsar, sevinçli ruh hâliyle yansıtılmış. Gayet akıcıydı her öykü. Öykülerde hüzünle birlikte komik olaylar da anlatılmakta. Başlıklar içerikle çok uyumluydu. Her zamanki gibi güzel bir “Oyuncu Anne” eseri. Haaaaa bir de en sevdiğim öykülerden biriydi “Tüh!”.
Okur Takip Önerileri
Ah böceğiiiiim :(
*Derler ya sevgi insana her şeyi yaptırabilir, bir de sevgisizlik. Sevgisizliğin getirdiği değersizlik. Gregor ister miydi böyle olmayı? Hayır. Yaşamış olduğu psikolojik buhranla birlikte bir gün böceğe dönüşerek uyanır. Aslında ne farkımız var böcekten? Toplumsal yargılar, birilerini memnun etme çabası, fedakarlık, kendimizden çok şey kaybettiğimiz duygular… O kadar güzel anlatılmış ki böcek metaforuyla. Hiç hissetmedi Gregor, belki böcek olunca hissederdi ama yine hissedemedi. Bir böcek olarak ailesinin ya da işte kimin işine yarayabilirdi ki? Şimdi farkındaydı her şeyin. Bu hayatta tek başına olduğunun.Ve aslında herkesin kendini düşündüğünden. Bu duygularla baş edemedi.Onun yokluğu fark edilmiyor, edilse de yaşam devam ediyordu, hem de olabildiğince sessiz. Sadece varlığı onlara yaradığı zaman onların değerlisiydi ne yazık ki.
-Kendini sev, değer ver Gregor ve Gregor gibi hissettirilenler!
Farklı yayından ve çevirmenden de okumuştum daha önce o yüzden bana bu yayın aşırı basit geldi. Anlam yoğunluğu yoktu. Anlaşılabilir bir dille kaleme alınmış. Daha yoğun olmasını dilerdim. Kafka’nın muhteşem bir eseri…Mutlaka okuyun hatta defalarca… iyice işlesin içimize.
Biz büyüdük, kirlendi dünya!
Başlığından ve kapak resminden hareketle acıklı bir hayat hikayesi düşünmüştüm. Ama sonu güzel biten. Fakat öyle değildi ama acıklıydı.İçinde yer alan bütün sözler dramatik. Özellikle karamsar bir insansanız kitabı okudukça içinizde karamsarlık duygusu fazlasıyla gün yüzüne çıkıyor. Adeta sonlara doğru “derbeder” hissediyorsunuz. Karamsar kişiliğe sahip olanların okumasını tavsiye etmiyorum. Son olarak da “biz büyüdük kirlendi dünya” demek istiyorum. O yüzden “Sakın Büyüme Çocuk”. Kaybedeceksin, üzüleceksin, yıpranacaksın…Ama büyüdük, bazen büyümek zorunda kaldık ve büyümek zorundayız sadeceeee içimiz hep çocuk kalmalı…
Varmadan sekizine ergin oldu Ünzile
Hem çocuk hem de kadın 12'sinde ana
Bir gül gibi al ve narin bir su gibi saydam ve sakin
Susar kadın Ünzile… Direkt bu şarkı yankılandı kulaklarımda okudukça..
Ünzile, Zehra, Güllü ve niceleri..
Kaç kurban edildi?
Kaç kurban verdik? Ayşe Kulin sade bir dille kaleme almış olduğu bu eserinde her gün karşılaştığımız üzücü olayları aktarmıştır. Bu eserini kadınlara adamış, gelirini de Mor Çatı’ya bağışlamıştır. Daha fazla okunmalı bu kitap.!
Yine bilinmedik bir yazar ve eseri. Market rafından ismiyle ilgimi çeken bu kitap. Tahminlerimde yanılmadım okuyunca, genellikle bu tarz kitapları severim; insanı şöyle bir iç yolculuğa çıkaran, yönlendiren…Araya biraz zaman girince okuyamadım bir türlü, tekrar baştan başlayıp bitirdim. İçerisinde Mevlana ve Şems’e ait bilgiler, Mevlana’nın hakkında bir Moğol ajanı iddiası ve onlara ait sözlerden başka birbirinden güzel hikayeler ve anlatılanlar güzel bir kurguyla sade bir dille anlatılmış. Olaylar sürükleyici olunca bir çırpıda okudum. “Aşkın Kırk Kuralı” kitabının üstünden bir kere daha geçmiş oldum. Hepsi birebir yazıyordu. Gayet başarılıydı. Okumanız hâlinde güzel şeyler katabilirsiniz benliğinize.
Elif Şafak’ın tasavvufa ilgisiyle başladı bu cümleler. Sorguladı, daima sorguladı. Şems ve Mevlana’yı keşfetti. “Aşk” romanını kaleme aldı. Bu kitabında da “Aşk” romanından esinlendiği, kısa kısa 40 tane kural her birinde de insanın kendini bulma yolculuğunu anlatıyor. Bu yolculukta yönlendirici cümleleri herkesin anlayabileceği bir dilde kaleme almış.Aslında hepimizin bilip de uygulamadığı yönlendirmeler idi.Kitap biraz daha görsellik ön plana alınarak tasarlanmış. Bu kuralları Aşk romanından da öğrenebilirdik. Açıkçası pek haz almadım.
İsmine baktığınızda kurgusunun aklınızın ucuna bile gelmeyeceği bir kitap. Edebiyat tarihimizin ilk erotik yapıtlarındanmış, takdire şayan gerçekten bu kadar olur! O dönemde vallahi hakkını vermiş. Baştan sona kadar yazarın kadınlara olan zaafı, hissiyatı ve yaşadıkları yaşattıkları. Çoğu eserinde de ele almış olduğu aşk ve kadın konularına bu kitabında çığır açtırmış.Kesinlikle yaş sınırı koyulmalı, tamamen bambaşka bir hikâye düşünüp almıştım.Her şey çok açık anlatılmış. Zambak adını verdiği kahramanıyla birlikte, önceden onu reddeden Naciye’ye sahip olmalarını anlatıyor bir kez daha hayal kırıklığı... Ah şu erkekler! Kitap 120 sayfa gözüksede sayfa 39’da sonlanıyor, geriye Osmanlıca hâli var. Yetmemiş bir de Osmanlıca verilmişşşş.. ! Okumasanız da bir şey kaybetmezsiniz.
İtirazım var!Feleğin cilvesine, hayatın sillesineee, dertlerin cümlesine..
Adını hiç duymadığım bir yazarın kitabı.Migros’ta karşılaştım indirim sepetinde.İsmi aşırı ilgimi çekti.”Aaa ne alaka ya çilek ve fahişelik,” dedim kendi kendime.Baktım fiyatı çok uygun aynı zamanda da arka kapağında yer alan kısa özet bambaşka. Kimdir Sevinç Hepgüler? Eşinden boşanmış, iki çocuğu ve bir de köpeği Nonoş ile birlikte yaşayan
Gönlü güzel insanlara denk gelesiniz…
İnşirah. Gönül açıklığı, iç rahatlığı manasına gelir. İlk sayfasından son sayfasına kadar ruh dinginliğini sağlayan, iç sesimize kulak veren kitap. Sözcüklerin dili olsa da konuşsa. Tekrar tekrar okuduğum cümleler.. Anlatımı çok açık ve hitap ettiği edildiği konular hepimizin yapmak istediği ama yapamadığı konuşmalar, hissettiremediği sevgiler, hissedilen sevgiye veremediğimiz değerler… Umudun hep var olduğu, İnşirah Suresi faziletinin geçtiği yollar çıksın karşınıza. Allah hepimizi iyi insanlarla karşılaştırsın. Sevelim, sevilelim, değer verelim.. İyi okumalar.. :)
Susanların ve susmak zorunda olanların sesi olmak adına yazılmış kitap. O kadar kendimi buldum ki susmak zorunda kalan kitapta bahsedilen kurbanlardan biri de bendim. Öyle kendimi buldum ki her sayfada, bütün cümlelerin altını çizerek ilerledim okudum. Kitabı okumadan önce iyileşmiştim. Kitabı okuyunca daha da iyi hissettim kendimi. Kendini sev, kendine değer ver ve susma. Bir narsist kurbanı olarak yeniden teşekkürler geçmişim, hoş geldin geleceğim. Harika bir kitaptı. Bu dünyada sizden değerlisi yoktur sakın unutmayın.
Taksi Mağduru Ayşe Kulin ve diğerleriii...
Ayşe Kuliiiin, torunlarının Cico’su. İsminden de hareketle konuyu anlamamak mümkün değil. Bu kitapta doksanlı yıllardan itibaren İstanbul taksilerinde, ama tek başına, ama eşiyle, ama arkadaşlarıyla yaşadıklarından kesitler sunmuş. Yeri geldiğinde başarılı bir iş kadını olarak, kimi zaman turist Ayşe, kimi zaman başarılı bir yazar, kimi zamanda baby shower partilerine, ev ziyaretine giden anne teyze olarak karşımızda. Ne olaylar yaşamış bilseniz.. Kimi zaman dayanamayıp pes edip inmiş, kimi zaman direnmiş. Hatta evlenme teklifi bile almış taksiciden. Her taksiye bindiğinde bir olaylar silsilesi :) Kitabın son mısralarında da
“Kadın-erkek, zengin-yoksul her bir kişinin, an gelir taksiye ihtiyacı olabilir ve bu şehirde belli saatlerde taksi bulunamıyor, sürücü değiştirme saatlerinde hiçbir taksi boş da olsa müşteri almıyor, uzun lafın kısası taksi sayısı İstanbullulara yetmiyor!”
Bu bir sorun, büyük bir sorun.. Ah İstanbuuuul, bir de bu. (!)
Eserini, belki benim gibi yaşayanlar vardır da belki duyururuz sesimizi bir çözüm buluruz diye eleştirel bir dille kaleme almış. Elbette bu mesleği hakkıyla, edebiyle, namusuyla yapan çilekeş filozof sürücülerine de sevgi ve saygılarını unutmamış.
Ayrıca kitabın kapağı, tasarımı ve içerisinde yer alan resimler çok hoş olduğu için dikkatimi çekmişti. Küçük bir şehirde yaşıyorum bu problemlerle karşı karşıya kalmadım, kalmam.
Belki bir gün kalırsam aklımda bulunsun bu anılar..
İyi okumalar :)
174 sayfaya sığmış 333 kelime ve onların hayat yolculuğunu öğrenmeye ne dersiniz?
Önce söz vardı, kelimeler, yani yara...
Kelimenin yara olduğunu öğreten bilim etimoloji sayesinde birçok kelimenin hayatını öğreniyoruz. Türkülerde, şiirlerde yer alan kelimelerin farklı anlamlara geldiği aslında düşündüğümüz gibi olmadığı ya da aile bağlantısının farklı olduğunu öğrendim.
İyi ki de öğrendim.
Seçilmiş yaraların, açtığı yaralarla birlikte güzel bir yolculuk.
Erhan İdiz’e bu kitabı bizlerle buluşturduğu için çok teşekkür ederim. İyi okumalar...
Her yol sevgiden geçer...
Adından da anlaşılabileceği gibi hepimizin geçmişte kalan olayları olmuştur onarılmayı bekleyen. İlksen Aloğlu kitabında regresyon çalışması yaparak çeşitli vakaları inceleyip bize de yol göstermeye çalışmış. En basit gördüğümüz sevilme, güven duyma, kendini özel hissetme gibi duygular aslında basit duygular değilmiş. Kitabın ilk bölümlerinde bilgilendirici kısma yer verilmekte, daha sonra vakalara geçip olaylar anlatılmaktadır. Fakat vakalardaki regresyon olayı sürekli aynı kelime ve cümle tekrarından dolayı sıkıyor. Onun dışında gayet akıcı bir dille kendi hayatımıza da uyarlayabileceğimiz çalışmalara yer vermiştir. Bilinçli ebeveyn, birey olmak istiyorsak okumalıyız bu eseri. Bir de son olarak kitapta yer alan Gary Chapman’ın güzel bir sözünü yazmak istiyorum. “Her çocuğun içinde, sevgiyle doldurulmayı bekleyen bir ‘duygu deposu’ vardır. Bir çocuk gerçekten sevildiğini hissederse, normal olarak gelişecektir. Fakat sevgi deposu boş olduğu zaman çocuk yanlış davranışlarda bulunacaktır. Çocukların yaramazlıklarının çoğuna boş bir sevgi deposundaki hasret yol açar.”
İyi okumalar ve iyi geceler dilerim...
Kum ve Köpük
Cibran’ın aforizmalardan oluşmuş bir eseri. Daha önce okumuş olduğum Ermiş ve Ermişin Bahçesi eserinde tanıdım onu ve kalemini. Harika bir şair, harika bir filozof. Filozofluğunu bu eserinde de konuşturan şair bu kitabında da yoğun bir anlatımla okurlarını düşündürmeye sevk ediyor. Her bir sözü durup düşüneceğiniz, kendinizi zaman zaman bulacağınız sözlerle dolu bir aydınlık kitap. Çok beğendiğim bir sözü:
“İnsan iki türdür; biri karanlıkta uyanıktır, diğeri ışıkta uyur.”
Peki ya biz hangi türe ait hissediyoruz kendimizi? Birazcık durup düşünelim.
Keyifli okumalaaar :)
Eline kâğıt kalem al, sıra sen de!
Öncelikle iyi bir anne baba, iyi bir öğretmen olmamız gerekiyor ki iyi çocuklar, iyi bir nesil yetiştirebilelim.. O yüzden iyi ki kitaplarım var... iyi ki çocuklar, iyi ki zürafalar var. Hayal gücünün sınırsızlığı müthiş bir şekilde aktarılmış. Okurken ah keşke Moni’nin sınıf arkadaşı olsam, zürafa çizseeeeem, ya da zürafa mı olsaydım dedim... :) Moni ile tanışmak istedim. Öyle güzel hayalleri vardı ki. Hiçkimse de unutulmadı.Kardeşe zürafalı pasta, babaanneye zürafalı kazak, arkadaşlara zürafalı uçurtma, yağan kara zürafalı kardan adam ve daha nicesi. Sen ne güzelsin çocuk! Acaba nasıl olurdu? dan yola çıkan Moni’nin hayal et, çiz, harekete geç yolculuğu... Moni isterse her şeyi çizebilir, Moni isterse her şeyi yapabilir. Sadece zürafa çizmek yetmez değil mi Moni? Bir ayı bisiklet de sürebilir, satrançta oynayabilir bir tilki, dans da edebilir bir ahtapot...İstediğimiz her şeyi çizebiliriz. Herkes çizebilir! Hayal et yeter. Bizim de düşlerimiz uçabilir, yazabilir, okuyabilir dans edebilir... Haydiii...
Yaşım çocuk
Nihan Kaya’nın Seni Feda Etmeyeceğim kitabından sonra
elime aldığım kitabı. Bütün Çocuklar İyidir. Eveeeet, kötü çocuk yoktur. Çocuklar, yazarın da ele almış olduğu duygularla bizim toplumumuzda gerçekten yetiştirme tarzı dediğimiz bir biçimde yetişiyor. “Elalem ne der”, “ben bunu yapamam başaramam”, “ya düşündüğüm gibi olmazsa”, “annem babam kızar” vs. ve nicesi utangaçlık ve suçluluk... Üzgünüm ama böyleyiz. İşte bu duygular hayatımızın her alanında bizimle. Ailemizde, eğitim hayatımızda, yaşantımızda. En önemlisi de çocukluğumuzda. İyi bir birey olmamızı sağlayan anne babalarımızın düşünceleri bizi de şekillendiriyor. Onların içindeki çocukla savaşları bizi de yeni bir savaş kurbanı ediyor. İçimizdeki çocuğa seslenen bir kitap. İçimizdeki çocuğa yeni düşünceleri sorgulamayı öğreten, içimizdeki çocukla iyi anlaşabilirsek, herkesle ve her şeyle iyi anlaşabilmek iyi fertler yetiştirmek akabinde mutlu olabilmek.. İçimizdeki çocuğa saygıyı öğretip dışarıya yansıtabilmek. İtaati değil saygıyı aşılayabilmek. Ben bir çocuğum evet hatalı davranabilirim ama öncelik her zaman bana aittir. İçimdeki çocuk isterse olur, istemezse olmaz. Ben bir çocuğum, ben hiç kimseye borçlu doğmadım. Ama annem ve babam bana borçlular... Kısacası bütün çocuklar iyidir. İçimizdeki çocuk da iyi, marifet o çocuğa ulaşmakta...İçinizdeki çocuğa ulaşabilmeniz dileğiyle... :)
Sevgi...ille de sevgi...
Öncelikle Alişan Kapaklıkaya hakkında hiçbir bilgim yoktu fakat sosyal medyaya düşen “Siyah Pantolon Hikayesi’ni” biliyordum ama açıp izlememiştim doğrusu. Bu kitabı okumadan önce hayatı hakkında bilgi sahibi olmak ya da videolarını izlemek istedim. Videolarını izledikten sonra daha çok okumak istedim kitaplarını. Özellikle samimiyetinden dolayı,
