“Bu oyunlardan usandım,“ dedi Bilge. “Gerçek biri olmak istiyorum senin için. Yaşadığımı anlamana, odada dolaştığım sırada beni görmeni, bir takım dertlerim olabileceğini hissetmeni istiyorum. Bana bakmanı istiyorum. Oysa sen, yalnız kafandakilerle ilgilisin. Beni görmüyorsun.“
Sayfa 455 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
‘ İnsana lazım olan bir yatak,’ dedi ‘ Bir de kitaplar.’ Ukâlalık için böyle söylemedi. Bütün eşya bundan ibaretti.
Sayfa 423 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
(Dünyada çok sevgisizlik vardı.)
Sayfa 423 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Okur Takip Önerileri
İnsanların beni beğenip beğenmemeleri umrumda değil artık. Ben kendimi tanımakla ilgiliyim.
Sayfa 419 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Sevmesini bilmeyenler, kaderlerine razı olmalıdırlar.
Sayfa 395 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Düşüncelerimin acısına bazen ben de dayanamıyorum doktor. Öyle yoğun geliyorlar ki, bir aralık durmazsam, bu şiddete katlanamam.
Sayfa 340 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Sinirimden gülüyorum albayım. Çünkü sinirlerim artık gülmek için kafamın neşelenmesini beklemiyor. Bu karamsar beyinden bir kahkaha çıkmayacağı için, artık ben gülmüyorum, sinirlerim gülüyor.”
Sayfa 337 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Kafam cam kırıklarıyla dolu doktor. Bu nedenle beynimin her hareketinde düşüncelerim acıyor, anlıyor musun?”
Sayfa 335 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“İnsanları tanımıyorsun Hikmet oğlum.”
Hikmet, uzandığı yerde, gözleri kapalı, albayın sözünü kesti: “Daha önce hiç karşılaşmadım da bu ülkede, ondan albayım. Siz arada bana gösterseniz…”
Sayfa 332 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Oysa bizim bütün güzelliğimiz, yaşantılarımızla düşündüklerimiz arasındaki acıklı çelişkinin yansımalarından ibaretti.
Sayfa 327 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
beni hemen anlamalısın, çünkü ben kitap değilim, çünkü ben öldükten sonra kimse beni okuyamaz, yaşarken anlaşılmaya mecburum…
Sayfa 318 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Fakat, Allah kahretsin, insan anlatmak istiyor albayım; böyle budalaca bir özleme kapılıyor. Bir yandan da hiç konuşmak istemiyor. Tıpkı oyunlardaki gibi çelişik duyguların altında eziliyor. Fakat benim de sevmeğe hakkım yok mu albayım? Yok. Peki albayım. Ben de susarım o zaman. Gecekondumda oturur, anlaşılmayı beklerim. Fakat albayım, adresimi bilmeden beni nasıl bulup anlayacaklar? Sorarım size: Nasıl? Kim bilecek benim insanlardan kaçtığımı? Ben ölmek istiyorum sayın albayım, ölmek. Bir yandan da göz ucuyla ölümümün nasıl karşılanacağını seyretmek istiyorum. Tehlikeli oyunlar oynamak istiyor insan; bir yandan da kılına zarar gelsin istemiyor.
Sayfa 259 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
“Kendinizi bu akışa bırakın albayım. Zaten kaç kişi kaldık şurada: Bakın insanlık da öldü.”
Sayfa 257 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Gidenler sevinçliydi. Geride bıraktıklarına karşı ayıp olmasın diye üzgün görünüyorlardı.
Sayfa 209 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu
Yıllardır taşıyorum içimdeki çocuğu; yaşamadığı için büyümedi hiç…
Sayfa 114 - İş Bankası Kültür YayınlarıKitabı okudu