Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.12
Elif Adatürk
Elif Adatürk
@ElifAdaTurk
"Okumak iptiladır, müptelalara selam olsun."
İstanbul
6 okur puanı
Haziran 2023 tarihinde katıldı
Okuma Hedefleri
·
Puan vermedi
Kitabın konusu, özellikle kendini yetersiz hisseden veya hayatından memnun olmayan insanlar için büyük bir ilham kaynağı olabilir. Nora Seed’in hikayesi, insanların hayatındaki seçimlerin ne kadar önemli olduğunu ve bu seçimlerin insanların hayatlarını nasıl şekillendirebileceğini anlamalarına yardımcı oluyor.
‘'Var olan tek sır, bir sır olduğunu düşünen insanların olmasıdır'’ diyerek başlar yazar önsöze. Kitap boyunca bir sırrın peşindeymiş gibi okuru sürüklemesinin de önsözüdür aynı zamanda. Bu kitap Fernando Pessoa’nın ölümünden sonra ortaya çıkan notları ve günlüklerden toplanan ‘'olaysız bir öz yaşam’' öyküsüdür. Kendisini de kitapta ‘'bu kitap hiç hayatı olmamış bir adamın biyografisidir'’ diye not düşmüştür. ‘'Ben hep şimdiki zamanda yaşarım'’ dese de, geçmişten kurtulamayacak kadar geçmişe ve geleceği karamsar görecek kadar geleceğe saplantılı bir adamdır bay Pessoa çünkü, iki sonraki cümlesinde şu yer alır: ''Geçmişim, olmayı başaramadığım her ne varsa onlarla dolu.''
Kitabın en sevdiğim cümlesi ve sorusu şudur. ''HİSSETMEK NE RENKTİR?''
Kendinizi ve insanlığınızı sorguluyorsanız bu kitabı mutlaka beğeneceksiniz.
·
Puan vermedi
Tolstoy Anna Karenina romanını yazmaya başlamadan önce Peter ve Great adlı tiyatro oyunu üzerine çalışıyordu. Ancak arkadaşına yazdığı bir mektupta seçtiği projenin zorluğundan ve ilerleme kaydedemediğinden yakınıyor. O günlerde komşusu Bibikov’un metres hayatı yaşadığı kadın, Bibikov’un başka bir kızla evlilik planları yaptığını öğrenince evden kaçar ve kendini trenin altına atarak intihar eder. Geride bıraktığı notta, “Katilim sensin,” diye yazar sevgilisine. Bu olay Tolstoy’u derinden etkilemiştir. Polis titizliğiyle konuyu araştırır, cesedi görür ve zavallı kadının yaşamını hayal etmeye başlar. Karısı Sofya güncesinde, kocasının yüksek sosyetede yolunu şaşırmış evli bir kadın tipi yarattığını, kadını suçlu değil de, acınacak halde göstermek istediğini yazıyor. Anna’nın suçlu mu yoksa acınacak halde olması mı daha kötü, bilemiyorum, ama okur olarak ona ne acıyoruz ne de onu suçluyoruz, aksine ona hayranlık duyuyoruz, cesaretini kıskanıyoruz ve mantığına hayran kalıyoruz. Eğer ahlak kurallarını yaratan çoğunlukla aynı pencereden bakıyor ve ona göre yargılarımızı oluşturuyorsak Anna’yı suçlamalı ve ölümüyle adaletin sağlandığını düşünmeliyiz. Okur zayıf, suçlu ya da acınacak bir roman karakterinin hayatını merak etmez, onunla ilgilenmez.
