Erdinç Kurt Sözleri ve Alıntıları

Eğer çıplak , aç bir dilenci sokaklardan alınır da güzel bir kuruma ait bir binaya getirilir , orada kendine yiyecek, içecek verilir ve bir kolu aşağı yukarı hareket ettirmekle yükümlü kılınırsa , açıktır ki niçin sokaklardan alınıp getirildiğini , kolu niçin hareket ettirmesi gerektiğini ya da o kurumun tamamen mantıklı bir düzene sahip olup olmadığını sorgulamadan önce , dilenci ilk olarak o kolu hareket ettirmelidir. O kolu hareket ettirirse kolun bir pompayı çalıştırdığını , pompanın su çektiğini ve suyun bahçedeki tarhları suladığını görecektir . Sonra o dilenci pompa istasyonundan alınıp meyve toplayacağı ve efendisinin cennetine gireceği bir başka yere götürülecektir. Aşağı işlerden daha yüksek işlere terfi ederek kurumun düzenini gitgide daha iyi anlayacak ve bu düzen icinde yer aldığı sürece niçin orada olduğunu sorgulamayacak ve efendisine asla serzenişte bulunmayacaktır. Demek oluyor ki ; O 'nun isteğini yerine getirenler , bizim "Sığır" diye nitelendirdiğimiz o basit , cahil, emekçi halk efendisine şikayette bulunmuyor. Ama biz bilgeler efendinin yemeğini yiyip onun bizden istediklerini yapmıyoruz da onun yerine daire etrafında oturmuş şunu tartışıyoruz ; " Bu kolu ne diye hareket ettirmek lazım ? Bu aptalca degil mi ? Bu sekilde bir karara varıyoruz. Efendinin aptal olduğuna ya da var olmadığına ve kendimizin bilge olduğuna karar veriyoruz. Bunun şu sakıncası oluyor : Hiç bir işe yaramadığımızı ve bir şekilde yaşamlarımıza son vermemiz gerektiğini düşünüyoruz.

Sayfa 69 - VenedikKitabı okudu

İtiraflarım Lev Tolstoy

Reklam

Erdinç Kurt

@ErdincKurt1·

2yıl

Yaşama inancı

Bir insan yaşıyorsa bir şeylere inanıyordur. Eğer bir şeyler için yaşamak gerektiğine inanmasaydı yaşıyor olmazdı. Eğer insan fani olanın aldatıcı doğasını görmüyor ve fark etmiyorsa fani olana inanıyor demektir. Fani olanın aldatıcı doğasını kavrayabiliyorsa sonsuza inanmak zorundadır. Bir inancı olmadan yasayamaz...

Sayfa 58 - VenedikKitabı okudu

İtiraflarım Lev Tolstoy