Döndü ve bana baktı. Bakışlarımız buluştuğunda bir zamanlar çağlayan gibi akan dünyanın yavaşladığını, bir damlaya dönüştüğünü hissettim.Çevremdeki konuşma seslerini duymaz oldum.Gelip geçen insanları görmez oldum.Yüzüme vuran yağmuru hissettmez oldum.
Gözlerin ruha açılan pencereler olduğunu duymuştu hep; bu yüzden kendini bıraktı,kalbini açtı ve Adam' ın onun varlığının özünü görmesine izin verdi.Seni seviyorum.
"Öyleyse sen de kendini yargılarsın" diye yanıtladı kral ."En zoru budur.Kendini yargılamak, başkalarını yargılamaktan çok daha zordur.Kendini gerektiği gibi yargılayabilirsen ,gerçek bir bilgesin demektir ."