Dolunay
@Evvaa
Demakû ez bimirim bila hestîyê min ji te hezbike...
Twitter= bediatekiinn
Gazeteci
Mêrdîn Mezopotamya...
424 okur puanı
Aralık 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Dinin ne olduğunu araştırabilmek için her şeyden önce dinden ne anlaşılması gerektiğini tanımlamamız gerekir ama bu işlemin bekleyebileceğimiz sonuçları verebilmesi için, düşüncemizi bütün önyargılardan özgürleştirmekle işe başlamalıyız.
İnsan düşüncesinin ulamları hiçbir zaman belli bir biçim altında saptanmış değildirler; bunlar oluşur, bozulur, yeniden oluşurlar yere ve zamana göre değişirler.
Dinin var olmaya başladığı kesin bir an yoktur. Her insan kurumu gibi din içinde hiçbir yerde bir başlangıç noktası yoktur. Çünkü; bu tasarımlar ve düşünceler yalnızca öznel bir nitelik taşıyabilir ve hiçbir türlü denetim altına alınamazlar.
Okur Takip Önerileri
Yüreğimde tek bir düşten bile yoksun. Bana ait bir sevgiden yoksun
Yaşam hem doluluğu hem de boşluğu, hem coşkunluğu hem de bunalımı yaratır; bizi saçmalığa varasıya tüketen baş dönmesi karşısında kimiz ki?
Hepimiz birbirimize nasıl da kapalıyız!
Neden kendi içimize kapanıp kalamıyoruz? Neden her türlü içeriği içimizden atmaya; karmakarışık,söz geçirilemeyen bir süreci düzene koymaya çalışıyoruz?
En önemli olay, bana tam bir yıkım yaşatan aralıksız bir uyanıklık hâli, o ardı arkası kesilmeyen hiçlikti.
İnsan üzücü bir açmazın içinde sıkışıp kalır. Tanrıyı yücelttikçe kendini önemsizleştirir. Önemsizleştikçe de kendini daha günahkâr hisseder. Daha günahkâr hissettikçe Tanrıyı daha da yüceltir – ve o ölçüde kendini tekrar ele geçirmekten uzaklaşır.
Tanrı “insanın dünyadaki kötülüğünün çok fazla olduğunu görünce… İnsanı ve dünyayı yarattığına pişman oldu, bundan gerçekten de üzüntü duydu. Ve Tanrı dedi ki; dünyanın çehresinden yarattığım insanı yok edeceğim; hem insanları hem de hayvanları, sürünen şeyleri ve de gökyüzündeki kuşları yok edeceğim çünkü onları yarattığıma pişman oldum”.
İnsan kendi sınırlarını bilmeli; kendi dışında kalan ve üzerinde denetim sağlayamadığı güçlerin tümüne bağımlı olduğunu anlamalı. İnsanın kendi güçleri sevgi ve akıldır.
Nasıl ilah her şeye gücü yeten ve her şeyi bilen olarak tasarlanıyorsa insan da güçsüz ve önemsiz olarak tasarlanır.
İnsan kendine kendini ve varlığının anlamını açıklamak zorundadır.