Yokluğunun duygularımı bu kadar yoğunlaştırmış olması da tuhaftı. Sadece yanında olmanın, günün nasıl geçtiğine dair alelade konuşmalarımızın,gündelik gerçekliğimizin tatlılığını, birlikte var olmanın hafif ama yenilmez rahatlığını deli gibi özlemiştim. Evrenin onu içinde bulundurmaktan daha büyük bir amacı olabilir miydi?