Furkan kamçı

Furkan kamçı
@Furkankamci
Reklam
Politika, politikacılar için içeri düşme tehlikesidir, Mahkůmlar için ise dışarı çıkma ihtimali.

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
“İkincilerimize hâkim olduğumuz nispette insanız," diyecek. Ne kadar çok tekrarlamıştır bunu bana. Ve şöyle bir şeyler de söylemiştir: "Hepimizin ruhumuzda en az bir katil, birkaç hırsız, bir sürü yalancı, iftiracı ve sayısız can, mal, ırz düşmanı var. Bunları hapsediyoruz. Yoksa kim adam öldürmez, çalmaz, iftira atmaz, ev bark yıkmaz?"
Hiç kitap okumayan birinin, hayatının sonunda kitap sayfası olan ağaçtan ne farkı var, kımıldayan canlı olarak?
Reklam
Size de komik gelmiyor mu ölümün olduğu yerde zaman
çanakkale boğazı'ndan gemiler geçer insan buna baktıkça içer çok tehlikeli iştir gemilere bakmak ikidebir buralardan gidesi gelir insanın pis iştir gemilere bakmak binip gidemezsin kalakalmışlığın ruhunu zedeler zedeli ruh acayiptir ne bok yiyeceği bilinmez
kestaneci değilim ben şairim soluk kâğıtlara soluk veririm bu ne kestaneciyi küçümsemek ne de büyümsemek kendimi neysek oyuz demek istiyorum yani kimse kendine yontamaz kimseyi bilmem anlatabiliyor muyum sen benden düşünebildiğince ırak ol istersem getirir koyarım gözlerini gök gürültüleriyle bir haziran sonu yağmurunda penceremin önüne ben şairim kızım sen bana ne bakıyorsun ben sana bakmıyorum ki dedi hassiktir dedim ve devam ettim şiirime bugün gerçekleşmeyen buluşmamızın onbirinci günü devriyesi duygularımla devriye geziyorum kolay değil seni başka bir adama devrediyorum ben artık yorum yapmıyorum biliyorsun ne diyordum ha evet seni seviyorum
Sen iyisin, dürüst bir insansın İlya. Duygulusun. Ama bir kumru gibi. Başını kanadının altına sokuyor ve öylece kalıyorsun. Bütün hayatını tavan arasında ötmekle geçirebilirsin. Ama ben öyle değilim. Bu kadarı bana yetmez. Ben başka şeyler istiyorum. Ama nedir bu şeyler bilmiyorum. Sense bana neyi aradığımı söyleyemezsin. İstediğim şefkat değil ki benim... Onu herkes verebilir.
Seni tanımadan önce ağaçların çiçek açtığı ve yaprak döktüğü mevsimleri hep kaçırırdım derdi resim yapmayı sevdigim halde denizin mavisini bilmezdim yaprağın yeşilinin her mevsimde değiştiğine dikkat etmemiştim.
Reklam
Beni bir gün unutacaksan bir gün bırakıp gideceksen boşuna yorma derdi boş yere magaramdan çıkarma beni alışkanlıklarımı özellikle yalnızlığa alışkanlığımı kaybettirme boşuna tedirgin etme beni bu sefer geride bir şey bırakmadım tasımı tarağımı topladım geldim neyim var neyim yoksa ortaya döktüm beni bırakırsan sudan çıkmış balığa dönerim.
Sayfa 473Kitabı okudu
Beğenmek, sahip olmanın en iyi şekli, sahip olmaksa beğenmenin en kötü şekli olsa gerek.
"Biliyorum. Bana tutku verecek herhangi bir şeye ya da kimseye artık rastlamayacağımı biliyorum. Birisini sevmeye kalkışmak önemli bir işe girişmek gibidir, bilirsin. Enerji, cömertlik, körlük ister. Hatta başlangıçta bir uçurumun üzerinden sıçramanın gerektiği bir an vardır. Düşünmeye kalkarsa atlayamaz insan. Artık bu gerekli sıçrayışı yapamayacağımı biliyorum"
Bu neşeli, akıllı uslu insan sesleri arasında yalnızım. Bütün bu insanlar, vakitlerini dertleşmekle, aynı düşüncede olduklarını anlayıp mutluluk duymakla geçiriyorlar. Tanrı aşkına, hep birlikte aynı şeyleri düşünmeye ne kadar da önem veriyorlar.
32 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.