Kitabı bitirdiğinizde “ hayır , hayır sonu böyle bitmemeli” deyip açılan ağzınızı zor kapatacaksınız.
Kitabın konusuna masumiyet deme sebebim tamamıyla Nemecsek ve PAL sokağı çocukları. Çocuk masumiyeti ve sıcaklığında okuyacaksınız. Kendinizle çelişip bu düşüncelere uzak kaldığınızı gördüğünüzde BÜYÜDÜM çatısına sığınıp kendinizi kandırabilirsiniz. Ama masum değiliz. Kabullenmemiz lazım. Kandırmayın kendinizi, kaçamazsınız….
Öldü , biliyorum! Ama , onu yine de sevebilirim, değil mi? Bir insan öldü diye onu sevmekten vazgeçmek zorunda mısın, tanrı aşkına; özellikle de, hayatta olanlardan bin kez daha iyi kalpli bir insansa?