Eğer bir toplumu öğrenmek istiyorsak olaylara bakışını ve tepkisini gözlemlemeliyiz..
Kitap 1982 Nobel ödülüne layık görüldüğü kadar var. Kolombiyalı yazar, kahramanı Santiago Nasar’ın bir ağızdan çıkan suçlama ile herkesin bildiği ama engel olmadığı cinayetini anlatıyor. İkiz kardeşlerin, kız kardeşlerinin namusunu temizleme düşüncesiyle Santiago’yu öldüreceklerini meydanlarda ilan ettikleri halde kimsenin hatta kaderin bile buna engel olmadığını, bu cinayeti aslında tüm toplumun gerçekleştirdiğini halktan birinin ağzından ve araştırmalarından okuyoruz kitapta.
Kendi toplumumuzda gördüğümüz ölüm, namus, cinayet olaylarıyla o kadar bütünleşik ki bazen yazarın Türk olduğu hissine kapıldım. Bakire olmayan bir kadının, iftira ile kendini aklaması ve bir canın(kendine bakmayan bir adam) alınmasına sebep olması bana biraz da aşağılık kompleksine sahip olan insanların ağzından çıkan hatalı cümlelerin nelere sebep olacağını gösterir gibiydi. Tabi bu durumun tam tersleri de var orası ayrı.
“Namus, aşktır” diyen toplumların ortak özelliklerini göstermiş adeta. Başarılıydı.
