Dedemin sözleri gelmişdi aklıma.
"Özür dilerken, bir daha bunu tekrarlamayacağına da söz vermelisin, tekrar yapacağın bir şeyin özrü de tövbesi de olmaz.." derdi.
Kimi insanların ölmesi ne kolaydı. Lanet bir trenin gelmesi yetiyordu. Benimse gökyüzüne gitmem ne kadar zordu. Gitmeyeyim diye herkes bacaklarıma yapışmıştı..