Bir seferde okudum, anladım diyebileceğiniz ya da her okuyanın inanacağı türden bir kitap değil. İnanmak isteyen inanır, istemeyen ise kendi bilir. Sadece inananlara saygı duyulması gerektiğinin altını çizmek istiyorum. Eğer falcılık zihniyeti ile okuyacak iseniz evet bunu kötü amaçla kullanmak isteyenler her bilgide olduğu gibi bunun için de olacaktır. Ama giriş kısmını gerçekten anlamak için okuduğunuz zaman zaten gaybı bilmek gibi bir gayenizin oluşmaması gerekiyor. Hala salt amacınız geleceği bilmek ise kitabın yazılış gayesini tam idrak edememişsiniz demektir. Devamında yazılanları, el çizgilerini ya da yüz hatlarına dair okumaları yapmanızın hiçbir anlamı yok. Yoksa şu bana uyuyor bu bana uymuyor ya da uydurulmuş gibi birtakım genellemelerden öteye geçemezsiniz. İnanmak istemeyenlere diyecek sözüm yok, kendileri bilir. Fakat eğer inanmak istiyorsanız körü körüne el çizgileri bölümlerini okumak yerine özellikle giriş bölümünü sindire sindire okuyun lütfen. Kitabın esas noktasının "temet nosce"(pia Mater, Serkan Karaismailoğlu) yani kendini bilmek olduğunu; kendinizi tanımanıza, güçlü ve zayıf yönlerinizi bilmenize işaret ettiğini; eğitim, ahlak ve iman ile pek çok yönümüzün değiştirilebileceği gerçeğini vurguladığını belirtmek isterim.
