Duygularımın her defasında mutsuzluk etrafında şekillendiğini düşündükçe ve mutsuzluk diye atfettiğim şeyleri bir soğanın kabuklarını soyarcasına hayatımdan çıkarmaya çalıştıkça sonunda bir mutluluk çekirdeğine ulaşacağımı sanırdım ama kabuklar gidince elimde hiçbir şeyin kalmadığını fark ederdim.
Mutlak bir mutluluğun imkansızlığı tepemde bir şimşek gibi çakardı.
Kendim olmaktan sıkılırdım.