İkimizin de gövdesinde yoksunluğu o kekre tutukluğu; yüreğimizde bilmediğimiz insanların yaşama acısı; kendimizi sevmekle sevgimizden utanmak arasında bocalayıp duruyorduk. Çünkü biz, dünyayı iki kaşı arasında taşıyan, birbirine tutunmuş iki mutsuz unuttuk.