"Görülecek, işitilecek, tadılacak, okunacak, yazılacak, yapılacak o kadar çok şey birikiyor ki, bundan sonra hayatımın bütün bunlara yetişmeyeceğinden korkuyorum.
Sayfa 110
Hep gittiler. Yapayalnız. Çıt yok. Odaya şimdiye kadar hiç tanımadığım bir yabancı bir akşam giriyor. Gittikçe artan karanlık, iki parça eşyayı da benden uzaklaştırıyor ve beni daha yalnız bırakıyor.
Sayfa 96
Okur Takip Önerileri
Ve bana Goethe'nin bir safsatasını telkine çalıştı, "Az ümit edip çok elde etmek hayatin hakiki sırrıdır."
Hakikati seviniz, o da sizi sever; hakikati arayınız, o da sizi arar..
Öyle bir yaşta idim öyle bir mizaçta idim ve çocukluğumda o kadar az oyun oynamıştım ve aldatmasını o kadar az öğrenmiştim ki, yalan bana suçların en ağırı gibi geliyordu; ve bir yalan söylendiği zaman insanların değil, eşyanın bile buna nasıl tahammül ettiğine şaşıyordum. Yalana her şey isyan etmelidir.
Ben ondan evvel, ruhen çocukluktan çıktım, daha evvel ciddileştim. O hâlâ çocuktu. Fakat bu da benim hoşuma gidiyordu. Kendimde kaybettiğim şeyleri onda buluyordum.
Sayfa 28
Beni yalnız bu koruyor; Bu aşk, bu merhamet.
Ah o umut! O hiç sönmeyen ama gerçekleşmeyen korkunç umut!
Sayfa 79
Gözlerimi kapayabilir, kulaklarımı tıkayabilir, ama düşünmeden edemezdim.
Bir ananın mutluluğu, milletin mutluluğundan doğuyor
Gerçek mutluluk, yavaş yavaş, azar azar gelir