İnsan, düşleri öldüğü gün ölür.
Sayfa 211Kitabı okudu
Bu öldürme makinesi insanoğlu, şu yeryüzünde önüne ne gelirse, kim çıkarsa öldürüyor, havada uçan kuşu, denizde yüzen balığı, öldürecek hiçbir şey bulamazsa kendini öldürüyor.
Bizim uzunyayla Türkmeninin aşığı ne demiş, Şahin kocamakla vermez avını, taa eskiden kurt eniği kurt olur.
Okur Takip Önerileri
Hem konuşmaya ne gerek vardı? İnsan her şeyi anlatamaz, zaten kelimeler de her şeyi anlatmaya yetmez...
Sayfa 51Kitabı okudu
İnsan kendini gösterecek bir şey yapmazsa, yavaş yavaş unutulur gider.
Sayfa 34Kitabı okudu
İnsanlar okunmamış birer kitaptır. En basitleri hakkındaki hükmü bile tamamının okunmasına bırakılmalı. Biraz derince olanların ise, iyice okunduktan sonra üzerinde az veya çok düşünmek lazım.
Sayfa 89Kitabı okudu
Herkes kendini eşsiz ve özel zanneder. Fakat farkımız ne ki?
Hakikaten şu insanlar pek müz'iç mahluklardı. Kendi akıllarının üstünlüğüne inanarak başkasına öğüt vermekten vazgeçmiyorlar, fakat kendi gülünçlüklerini, zavallılarını da bir türlü idrak edemiyorlardı.
Bana insanlardan mı bahsediyorsun?
İnsanlar mazide ve tarihin yaprakları arasında kaldılar. Bu gördüklerin birer karikatüre başka bir şey değildir.
Yaşlı insanlar hayatın kötülüklerini göre göre kötüleşiyorlar; gönül saflığını, insan duygusunun bütün iyi taraflarını kaybediyorlar.
Bütün hayatınca geri dönmek ve pişman olmak nedir bilmeyen bir adamın ruhundaki kavganın sonundan cidden korkulurdu.
Sen ne güzel bir şiirsin
Ruhun mu ateş, yoksa o gözler mi alevden?
Bilmem, bu yanardağ ne biçim korla tutuştu?
Pervane olan kendini gizler mi alevden?
Sen istedin, ondan bu gönül zorla tutuştu..
Sayfa 233Kitabı okudu
Zenginlik deniz suyuna benzer: Ne kadar içilirse o kadar susatır.
İnsan istemeyi aklından geçirmediği malların yokluğunu kesinlikle hissetmez, bunlar olmaksızın da tümüyle memnundur. Öte yandan yüz kat daha fazlasına sahip bir başkası, istediği şey onda olmadığı için kendini mutsuz hisseder.
Sayfa 20
Zira nasıl ki balıklar suda, kuşlar havada, köstebek toprağın altında rahatsa, her insan da sadece kendine uygun atmosferde rahat eder, nitekim saray havası da herkes için solunabilir değildir.
Düşünmemekte hoş bir hayat vardır.
Sokrates