Neredeyse yirmi yaşima geldim.
Beynim kuruyor, zayıfladım, ihtiyarladım,çirkinleştim, hiçbir umut belirtisi yok..! Hiç yok!
Gerçek hayattan, o güzel hayattan gün geçtikçe uzaklaşıyorum, bir uçuruma yaklaşıyorum her gün.
Umutsuzluk içindeyim.
Niye yaşıyorum, niye kendimi öldürmedim daha önce bilmiyorum. Ama şunu biliyorum ki. Hangi yaşta ölürsek ölelim, tamamlanmamış cümlelerimiz olacak.
(Kitaptan bağımsız)