Akış
Ara
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.37.30
Helin Yiyin
Helin Yiyin
@Helin_Yiyin
18 okur puanı
Ağustos 2019 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
Konusu: Renklere ayrılmış bir toplum var. Altınlar bu hiyerarşinin en başında. En altında kızıllar var. Biz bir kızıl olan Darrow'un hikayesini okuyoruz. Darrow madenlerde çalışan bir cehennemdalgıcı (her madende bir tane olan en tehlikeli işleri yapan madenci). Ona yapılan haksızlıkları ve mücadelerini okuyoruz.
Diğer renklerden biraz daha bahsetmek istiyorum. Özellikle pembelere yapılan şeyden aşırı rahatsızlık duydum. Pembeler zevk için kullanılan bir renk. Altınlar sürekli olarak toplumun devamı için bu düzenin devam etmesi gerektiğini söylüyor ancak kendi zevkleri için pembeleri ve morları kullanıyorlar. Daha fazla şeyden bahsetmek istiyorum ama spoiler vermekten korktuğum için burda duruyorum.
Öncellikle serinin 2. kitabı olduğu için yorumumda spoiler olabilir, uyarımı yapayım.
Açıkçası ben bu kitabın başında da sıkıldım ama diğer kitap kadar uzun değildi. Darrow oyulup altınların arasına girmişti ve valinin oğlunu yendiği için valinin hanesine davet edilmişti. Altın Oğul'da uzay savaşlarının sonunda başladık ve Darrow akedemide Bellonalara yenildi. Bu yüzden valinin gözünden düştü. Kitapların başında Darrow'un geri planda kalmasını cidden hiç sevmiyorum. Kitabın geri kalanında aksiyon hiç eksik değildi. Darrow'un Ares'in emri sanmasına rağmen görevi gerçekleştirmemesi favori sahnem olabilir. Daha sonra Cassius'u yenmesi ama öldürememesine üzüldüm cidden. Cassius'u seven var mı?
Victra kesinlikle harcanıyor bence. Kısrak'tan daha sadıktı ama gerçeği ona söylemedi. Ben Victra ve Darrow shipliyorum sanırım. Yazar da Victra'yı hep üstten geçiyor kızın mükemmeliği hep arka planda kalıyor. Raque'ya gelirsek de Darrow onu çok arka plana attı onu kendi yoluna alıştırmaya çalışsaydı ihanet etmezdi. Darrow sadece iç savaş çıkarmayı hedefledi enstitüde öğrendiği güven ilişkisini hakedenlere vermemesi bir hataydı. Zaten Darrow'u bu kadar gerçek kılan da hataları ve zayıflıkları.
Sevro Victra olmasaydı favorim olabilirdi sanırım. Darrow'a olan bağlılığı, ne olursa olsun yanından ayrılmayışı mükemmeldi. O ikisinin arkadaşlıkları en sevdiğim arkadaşlık olabilir.
Daha önceden Martin Eden'ını okuyup çok sevdiğim için Jack Landon'un tüm kitaplarını yavaş yavaş okumaya karar vermiştim. Beyaz Diş'te o kitaplardan biri oldu. Yanlış hatırlamıyorsam çocukken çok ince bir versiyonunu okumuştum. Şahsi düşünceme göre çocukların okuyabileceği bir kitap değil. İçinde çok ince göndermeler, çocukların gözünden kaçabilecek pek çok detay var. Kaldı ki çocuk versiyonu diye okuttuğumuz eserler orjinalinin dörtte birini kapsıyor sonra da o kitabı okumuş sayıyoruz kendimizi.
Kitap hakkındaki düşüncelerime gelecek olursam gerçekten çok beğendim. Hala birinci sırada Martin Eden olsa da bu eser şimdilik ikinci sırada. Okumadığım 12 eseri var daha.
Konusundan biraz bahsetmem gerekirse bir kurdun yaşam öyküsü diyebilirim. Beyaz Diş vahşi bir kurt ancak insanlar tarafından evcilleştiriliyor. Sahibi zalim biri olsa da Beyaz Diş insan-tanrısına saygı duyuyor. Ancak Beyaz Diş'i daha birçok zorluk beklemekte. Bu romanı okurken birçok şeyi sorguladım. Bazı cevaplar buldum, bazıları cevapsız kaldı. Özellikle klasik okumayı seven herkese öneririm.
Okur Takip Önerileri
Ben kitaba sanırım yüksek beklentilerle başladım ve beklentilerimi karşılamadı. Wattpad kitabı olduğunu okurken hissettim. Helin adında bir karakterimiz var ve sokak nöbetçileri adlı bir gruba casus olarak gönderiliyor. Kitapta bunun ilk işi olmadığını ve profesyonel bir casus olduğu hemen anlaşılıyor. Ancak şöyle bir sorun var ki ilk işi olsaydı bile daha az hata yapmasını beklerdim. Sanki casus olan o değil de Yankı'ymış gibiydi. Özellikle ilk 200 sayfayı okumak benim için çok zordu. Klasik sert, zeki erkek ve sakar, muhtaç kız kurgusu okuyormuş hissi verdi bana.
Kitabın hepsi böyle değildi tabii. Sonlara doğru düzeldi biraz. Ama ben Helin'in duygusuz, sert, görevini yapan casustan grubun üyelerinin içine girişini okumak isterdim ama en başından beri sürekli tereddütteydi. Eğer kitap 2 yarıya bölünmüş olsaydı 2. yarıya daha yüksek puan verirdim. Serinin devamını merak ediyorum ve devam edeceğim ama bu kitap benim için ortalamaydı.
Kitabın konusu fazla klişe geldi bana açıkcası. Ana karakterimizin sevgilisi onu kız kardeşiyle aldatıyor ve sonra kız kardeşiyle nışanlanıyor. Sonu tahmin edilebilirdi. Çevirisini de beğenemedim. Yazım hataları bir yana özellikle kitabın başları çok amatörce geldi. Yer yer kitapta isimlerin karıştırılması da ayrı bir konu.
Kitapta beğendiğim birçok detay vardı. Öncelikle ana karakterimiz Lucy'nin cam sanatçısı olması ve işini tutkuyla yapması. Ayrıca karakterin kendini toparlayışı ve hayata bakış açısı da çok güzeldi. Sam'in -arka kapağında da yazan küçük bir bilgi Sam ve Lucy çıkıyorlar- de çok severek yaptığı bir işi ve belli bir duruşunun olması çok güzeldi. Kabul etmem gerekirse pek romantik kitap okumayı seven biri değilim ve iki üç karakterin etrafında dönen romanları pek sevemiyorum. Bu kitap da ne yazık ki onlarda biri oldu. Minik bir uyarı kitapta artı on sekiz sahneler bulunmakta.
Öncelikle karakterlerin dizi ile pek alakası yok. Adı aynı olan karakterlerin bile yapısı tamamen farklıydı. Kitapta çok çok az karakter var ve özellikle Octavia dizideki gibi güçlü değil. Bellamy, Clarke, Wells, Sasha, Luke, Glass adında karakterler var ve sadece bu karakterler etrafında dönüyor. The 100 evrenini seviyorsanız önerebileceğim bir seri. Uzaydaki yaşamı dizidekinden daha iyi işlenmiş ve sınıflar arasındaki farkı daha iyi gözlemliyoruz. Yazımını sade buldum. Kolay okunan bir kitap. Dizisini kitabından daha çok sevdim ve bu sık karşılaştığım bir durum değil.
Dönemin Rusya'sını çok açık bir şekilde anlatan bir eser. Ayrıca realizm akımının en önemli örneklerinden. Herkesin okuması gerektiğini düşündüğüm devleşmiş bir klasik. Özellikle Rus klasiklerine karşı bir ilgi duyuyorsanız kesinlikle öneririm.
Kitabın biraz içeriğinden bahsedecek olursam Roskolnikov adlı bir hukuk öğrencisinin; maddi
Bu yorum seri yorumudur, spoiler verdiğim kısmı işaretledim.
Büyücüler, avcılar(kurt adamlar),kara büyüler, cadılar, nemfler gibi fantastiktik ögeler var. Ana karaterimiz Annabelle yüzyıllar öncesine uzanan bir davanın sonuçlanmasında önemli bir konuma sahip. Avcılar onu koruma altına alıyor ama onlara da güvenmemeli.
Kitap hakkında kendi düşüncelerime gelecek olursam fantastik ögeler çok arka planda kalmış. Daha çok Annabelle'in aşk hayatını okuyoruz. Kitabın özellikle sonlarında -üç kitap için de geçerli- fantastik unsurlar mevcut. Kitap daha az aşk, daha çok fantastik unsurlar olsaydı daha çok severdim.
Spoiler
Annabelle'in en başından beri seçimleri beni hayal kırıklığına uğrattı. Sürekli Jay kötü, korkunç biri ondan uzak durmalıyım deyip Eden gibi sarı şeker birini değil de badboyu seçmesi beni delirtti. Madem o kötü biri, ondan uzak durman gerektiğini biliyorsun neden onu seçiyorsun. Asla güvenmemesi gereken insanlara güvenmesi, kim ne derse ona inanması, sorması gereken şeyleri sormayıp kafasında kurması, sevdiği insanları tehlikeye atması, annesi dedi diye arkadaşlarını bırakıp dorcha olması vb. bir sürü şey onun dünyadaki en güçlü varlık değil de en düşüncesiz, en bencil, en güçsüz varlık olduğunu düşündürttü.
Spoiler son
Gelelim karakterlere Jay'in badboyluğu, Annabelle'in saflığı ve güçsüzlüğü, Abiagil'in saçma hareketleri, Büyük Sullivan'ın hırsı onları sevmememe sebep oldu. Annabelle ve Jay'e karşı tutumum değişse de diğerleri için öyle bir şey söz konusu değil.
Eden, Marcus, Darla, Arlow ve Moss en sevdiğim karakterler oldu. Geri kalan karakterleri de sevdim -Malcolm de dahil- .
Yasak aşk temasının işlendiği klasik bir yapıt. Öncelikle kitabı hiç sevemedim. Karakterimiz kendisini çevresinden ve kocasından üstün gören ve kocasını aldatmayı kendine hak tanıyan bir kadın. Kocasının ona sevgi dolu olup her isteğini yerine getirmesine karşın onu küçük görüyor. Açıkçası aşık olmaya aşık olduğunu düşünüyorum. Çünkü yaşadığı iki ilişki var ve ikisinin de acısını hissetmesine rağmen bu onu uzun süreli etkilemiyor ve bir diğerini gördüğü zaman diğerini unutuyor. Akıllıyım diye geçinip kocasının hem itibarını hem de mal varlığını bitiriyor. Bu evliliği tamamen kendi isteği ile gerçekleştirmesi ve 1 sene kadar bir nişanlılık dönemi yaşaması da cabası. Çocuğu var ancak annelik duygusundan eser yok. Kitaba ahlakdışı olduğu gerekçesi ile dava açılmış ancak beni iten şey ahlakdışı olması değil tamamen Madam Bovary'nin karakteri.
Charles Bovary büyük çaba harcayarak doktor olmuş ve annesinin istediği dul bir kadın ile evlenmiş. Karısı hayatta iken Emma'ya (Madam Bovary) aşık olur. Ancak karısının Emma ile görüşmesine karşı çıkmasıyla Emma ile olan bağlantılarını koparmış. Karısı öldükten sonra Emma ile evlenmiştir. Charles gibi iyi bir insandan Emma'nın kendini yüksek görmesi de ayrı bir ironi. Gerçi Emma sürekli sanattan bahsetse de Charles onun için elinden geleni yapıyordu. Karısının piyano çalmasını destekliyor, onun sağlığı için taşınıyor, bunaldığı için sevmemesine rağmen tiyatroya gidiyor ve sırf onun istekleri doğrultusunda hareket ediyordu. Charles gibi birine bu kadar kötülüğü nasıl yaptığı bütün kitap boyunca aklımdaki yegane soruydu.
Sanem'in annesi ve Cevdet Bey yurt dışına kaçar. Sanem'in babası intihar edince Sanem'i halası büyütür. Babasının annesine şiddet uyguladığını ve onu da yanında götürmeye çalıştıklarını bilmeyen Sanem intikam için Cevdet Bey'in evine doktor olarak girer. Bundan sonra intikam için yaptığı planları ve sonuçlarını okuyoruz.
Kitapta çok fazla
İlk defa Osmanlı ile ilgili bir kitap okudum. Şuna emin oldum ki okulda öğrendiğimiz tarih kesinlikle kalıcı olmamış. Bundan sonra tarihi romanlar okumaya devam edeceğim. Kitap Şehzade Mustafa'nın katlini anlatıyor. Okurken sürekli acaba Hürrem ve Rüstem başarısız olsaydı neler olurdu diye düşündüm. Kitap gerçek olayların anlatıldığı bir kitap diyecek pek fazla bir şeyim yok o yüzden. Diliyle ilgili olarak sadece bazen okurken kimden bahsettiğini hatta hangi yıldan bahsettiğini anlamakta biraz zorlandım, onun dışında güzeldi.
