Kışın bana yaptıkları
Kalbim
ölü mevsimler gibisin
bir şeyin görünmeyen iyi yanları gibi
ama bitti mevsim,
bir başka yolcu yok sana
fark etmez gibisin.
Kalbim
demir masanın küfü, örtünün yırtığı
camın kırığı, patlayan freni hayatımım
kalbim, anla, bitti mevsim
bir başka yolcu ypk sana.
Sayfa 126
Mevsimler birinden öbürüne çevrilirken, elimizi arı sokarken, bisikletten düşüp dizlerimizi kanatırken canımıza bir şey olurdu; hissederdim. Ama acıya dahil değildi yine de bunlar.
Sayfa 37
Günün saf ışığı yavaş yavaş ovadan geçecek birazdan.
Dağların ardından eflatun bir perde gibi dalgalanacak.
Sonra ışık hızıyla -evet ışık hızıyla- camın karnından içeri,
durgun, sessiz ve hep öyle kalacakmış gibi yayvan odaya vuracak.
Bir kapı, ötekine gıcırtıyla gerinerek açılacak,
mutfakta çayın sesi demlenmeye başlayacak.
Okur Takip Önerileri
Oturup ağlamaktan başka bir iş kalmamış gibiydi. Kendi içine kapanıp bir sınırsız vicdan azabını, vicdan azabı olduğundan bile habersiz çekmek, mini mini, değersiz, gülünç, dertlere öfkelenip, mini mini, değersiz gülünç sevinçlerle mutluluğuna kendini kandırarak sürünmek "ve artık ölmek, ölebilmek" Kalmıştı.
Sayfa 187
Oysa insan, kötü bir iş yapmak zorunda kalırsa, hiç değilse ruhuyla yorulur.
Sayfa 172 - Nedime Hanım
İnsanın ölüsü bulunmazsa yaşadığı bile umulabilir. Böylece ölmenin korkusu da kalmaz.
Sayfa 36
Arlezyalı
Niçin bu ev benim gözüme çarpıyor? Niçin bu kapalı kapı bana bu kadar dokunuyor? Bunları bilmem. Şunu bilirim ki, bu ev bana pek hüzün verici geliyordu. Etrafında derin bir sessizlik hüküm sürmekteydi...
Hiç
Yaşam mücadelesine zırhsız, silahsız, yani zayıf bir bünye, hassas bir gönül, sevdalı bir ruhla girmişti...
"En sıradan görünen şey seni zafere götürecek şey olabilir.."
Sayfa 186
"İnsan," diye yazmıştı Thoreau Walden'da, "hayallerine doğru güvenle yürüdüğü ve hayalindeki hayatı yaşamak için çaba gösterdiği takdirde gündelik hayatın akışı içinde aklına dahi gelmeyecek bir başarıya ulaşacaktır." Aynı zamanda bu başarının, yalnız kalmanın bir ürünü olduğunu gözlemlenmişti. "Kendime yalnızlıktan daha iyi bir dost bulamadım."
Sayfa 124
Hadiseler kendiliğinden unutulmaz. Onları unutturan, tesirlerini hafifleten,varsa kabahatlilerini affettiren daima öbür hadiselerdir.
Modern hayat ölüm düşüncesinden uzaklaşmayı emreder!
Caddeye çıktığı zaman dalgındı ve mahsun. Mahsunda değil, belki birbirine düşman birçok arzuların çarpışmasından doğan bir arzusuluğun verdiği o ... istikamet buhranı...
