Birkaç yillik ömrümüz kaldı belkide günlerr, kalan vakitte çiçekler büyütmek nefes almak yerine baskasinin çiçeklerini öldürmeye çalisiyoruz nefessiz birakiyoruz nedennn
Yağmur yağarken düşen damlaların cama çarpma sesi, kitap, çay ve loş ışık dörtlüsünü bir arada yakalayınca o an kendimi dünya'daki en şanslı kişi olarak hissediyorum...