Kardeşim olan gözlerini unutmadım
Çocuğum olan alnını sevgilim olan ağzını
Dostum olan ellerini unutmadım
Bir şair: Ahmed Arif
Toplar dağların rüzgarlarını
Dağıtır çocuklara erken
Sayfa 36Kitabı okudu
Bilinir ne usta olduğum içlenmek zanaatında
Canımla besliyorum şu hüznün kuşlarını
Sen kalabalıkta bulup bulup kaybettiğim kimya
Yokluğun gayri şuradan şuraya geldi
Bir günler şölenlerle egemen ülkende
Şimdi iri gagalı yalnızlıklar dönüyor
Sayfa 32Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Cıgarayı Attım Denize
Ne zaman hürlüğün barışın sevginin aşkına
Bir cıgara atmışsak denize
Sabaha kadar yandı durdu
Sayfa 19Kitabı okudu
Tanıdık bir yermiş ya.
Ben nereye gittimse bütün zulumlardı
Bütün açlıklardı kavgalardı gördüğüm
Kötülüklerin büsbütün egemen olduğu
Namussuz bir çağ bu biliyorsun
Sayfa 17Kitabı okudu
Kanto
Ben nerde bir çift göz gördümse
Tuttum onu güzelce sana tamamladım
Sen binlerce yasayasın diye yaptım bunu
Bir bunun için yaptım
Sayfa 17Kitabı okudu
Kuşlar havada, insan karada
Ölmek istemezler!
Sayfa 84Kitabı okudu
Hâfız! Sence çocuklar
Çiceklerin koynunda uyumalıydı değil mi!
Sayfa 79Kitabı okudu
Velhasıl onlar vurdu biz büyüdük kardeşim
Sayfa 66 - 1970Kitabı okudu
...Sonra da kim ne isterse söylesin! Kim ne isterse yazsın! Yazarak varacakları tek yer, sayfanın sonu. Hepsi bu.
Sayfa 204 - Ot Dergi, sayı: 30, Ağustos 2015Kitabı okudu
Sonra... Sonra her şey bitti. Ama hayat devam etti.
Sayfa 97Kitabı okudu
Dostoyevski'nin ruhu değil mi bu?
"Nasılsın?"
"Kumar oynadığım sürece iyiyim!"
"O zaman oynayalım!"
"Ben de onu diyecektim!"
Sayfa 81Kitabı okudu
Hayat, tabelaya siğmadiği için gittikçe küçülen harflerdir.
Ankara, Seyir Defteri, fanzin,2023Kitabı okudu
Saçlarını uzatmıştır, yalnızlığı sever.
Sayfa 50Kitabı okudu
bugün pazar
babam sendikaya gitmiş
ve yeryüzü kapalı
Sayfa 23Kitabı okudu