Kalbi Derun
@Kalbiderun
(Profildeki fotoğrafın çekimi başkasına aittir.)
Her şeyi düzeltmeye kalkışmanın yok ettiği.
Şiir yazar, fotoğraf çeker, çay içer, türkü dinler, Allah'a, atlara ve çocukların gözlerindeki umuda inanır...
AHEP - İletişim ve Tasarımı -
Antalya
30 Ağustos
138 okur puanı
Ağustos 2022 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitap
Annem:
"Gerçek ihtiyaç sahipleri yemek sırasına giremez. Senin onların kapısına gitmen gerekir" derdi.
Ne kadar iyi bir insan olursam olayım, ne kadar umutlu bir insan olursam olayım hiçbir zaman yeterli gelmedi.
"Kalbimle yürüdüğüm yolları, kalbim ellerimde geri döndüm." istisnasız her zaman...
Kuşların cıvıltısına inanırdım eskiden, atların rüzgarına, çocukların gözlerine inanırdım. Şimdi geçmişe dönüp bakıyorum da geçen zaman çalmış hepsini benden. Hayata, insana olan inancımı yitirmişim.
Okur Takip Önerileri
Kalbi Derun tekrar paylaştı.
Mutlu ailelerin hepsi birbirine benzer; mutsuz ailelerin mutsuzluğuysa kendine özgüdür.
Sayfa 182 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
Değinmek istediğim ve önemli olduğuna inandığım sosyolojik bir nokta var
Arkadaşlar şu çok net bir gerçek ki son zamanlarda erkeklerde bir "prensesleşme" sendromu var Ve bunun çok acil olarak gündeme getirilmesi gerekiyor. Bir erkeğin özellikle sosyal medya hesabında çok sık duygusal paylaşım yapması kesinlikle normal bir şey değildir. Beyler dayanıklılık seviyeniz artmak zorunda. Çünkü siz "Baba" olacak yapıdasınız. Dünya yıkılsa evine sahip çıkmak zorunda olansınız. Bir kadın kadar duygusal olmak sizin dinamiğinizin değiştiğinin göstergesidir Tabii ki duygusal tarafınızı annenize eşinize gösterebilirsiniz Tabii ki siz de ağlayabilirsiniz ama bunu dünyaya duyurmak normal değildir eşi ve annesi dışındaki kadınlara göstermek normal değildir. Çünkü dış dünya kolay değil bu kadar nazenin olamazsınız. Son zamanlarda bu durumun çok sık artması erkek genetiğinin değiştiğini göstergesidir Ve bu çok büyük bir problemdir Çünkü aile yıkılır bu durum artmaya devam ettikçe. Bakın kadın duygusal olabilir kadın ince olabilir çünkü tamamen ona bağımlı bir varlık dünyaya geldiği zaman o yumuşak davranmak zorundadır ve yapısı gereği yumuşak olmak zorundadır ama baba böyle değildir. Bunu kolay kolay kimse gündeme getirmiyor Ama bu çok büyük bir sosyolojik problemdir. Temelde aile yani insan, genelde ise toplum yapısını tamamen sarsar. Gerekirse bu durumun değişmesi için erkeklere toplu bir "psikolojik sağlamlık" desteği verilsin eğitimi verilsin ama bu durumu mutlaka ve mutlaka bir çözüm bulunmalıdır en azından devlet büyüklerimiz bunu gündemine almalıdır. Aksi takdirde korkarım ki toplum yapısı zaman içerisinde yok olacaktır.
"Mutluyken şiir yazılmaz bu hüzne ihanettir." diye bir söz okudum.
Bir gecede oniki kıta şiir yazdığım geldi aklıma.
Bir şairle, yazmanın görünmeyen kısmı üzerine...
Yazarak; hayattan eksiklerimizi, ihtiyaçlarımızı mı kapamaya çalışıyoruz.
Sayfa 99Kitabı okuyor
Zira anlatmak evvela anlamaktan geçer.
İnsan bir katilin kalp seslerini kulağıyla duymadan onu nasıl anlatabilir ?
Sayfa 99Kitabı okuyor
Çocukluğum ve çocukluğumuz ile verdiğimiz iç savaş üzerine...
Bu nasıl bir çocuk! Hem hiç büyümüyor, terk etmiyor beni, hem de yaşamak arzumun önüne geçerek, varsa bütün geleceğimi açlıkla benden önce yaşıyor, bitiriyor. Ve ben ulaştığım zamanlarda bana "yaşamak" olarak yetecek bir nesne bulamıyorum. Onun bencillikle yaşayıp bitirdiği bir hayatla nasıl yapayım ? Değersiz bulup sağa sola attığı kırıntıları bulup onararak (mesela memurluk ederek) yaşıyorum.
Sayfa 98Kitabı okuyor
Âh! "iman" deyip geçtiğimiz şey o kadar büyük ki, geri çekildiği zaman bıraktığı boşlukları doldurmak, "öldürmek" şehvetlerine mâl oluyor ve burada hemen söyleyeyim kan gütmenin tahsil terbiye görmemişlere has olduğu yalan, tahsil görmüşlerin yakınları ölünce öldürmediklerini sanıyoruz.
Sayfa 96Kitabı okuyor
“Yanlış düşünebilirsin, yanlış anlayabilirsin, yanlış yapabilirsin ama yanlış hissedemezsin.”
Edith Wharton
Vicdanen rahat olmamız yetmiyor. Başkalarının hakkımızda yanlış kanaatler edindiğini görmek üzüyor bizi.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Yazdığım bütün şiirleri benden çalmışlar gibi özlüyorum. Onların sahibi olmadığımın bundan daha inandırıcı delili olabilir mi ? Hiç olmazsa yalnız bana ait bir tek şiirim bulunsaydı.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Bütün kainat ve içerisinde ecdadımız ve geleceğimizle biz, evinden kaçmış gibi, yeniden yuvaya, O' na, eşyanın ve mânânın tek mirasçısına varmaya çabalıyoruz.
Sayfa 94Kitabı okuyor
Günlük hayatta bile "şiir gibi" deriz. Asırlardır insan içine vuran şiirlerin ötesindedir "şiir gibi" derken işaret edilen bile. Şiir, o ana şiir damarı, Tıpkı insan gibi, Yaradan'a doğru gayret etmektedir.
Sayfa 94Kitabı okuyor