Karanlığa gömdüm "ben" denilen yalanı
Sıralı tabutlar ruh parçalarıyla dolu
Vazgeçmek en iyisini istemek midir bu dünyadan?
Yoksa gözünden akan yaşa ithafen gülümsemek midir yaşama?
Ayşe Kulin'in çok da sevemediğim kitabıdır kendisi. Lgbti+ bireyi olmama rağmen eşcinsellik konusunun kitapta işlenişi fazlasıyla eksik. Kitabın heteronormatif bir kitap olduğunu düşünüyorum. Kitabın dilinde vs hiçbir sorun yoktu ve kitap fazlasıyla akıcıydı fakat eşcinsellik konusunun kitapta böyle işlenmemesi gerekirdi. Fazla dramatik bir kitaptı.
Ölüm düşüncesi izliyor beni. Gece gündüz kendimi öldürmeyi düşünüyorum. Bunun belli bir nedeni yok. Yaşansa da olur, yaşanmasa da. Bir kaygı yalnız. Beni, kendimi öldürmeyi denemeye iten bir kaygı.
Demirden bir cesaret
Tek dileğim bu
Kalbim kırılmayacak
Fakat ruhum paramparça olacak
Öze dönme fikri ne hoş!
Gülüşen insanlara bakıyorum da
Yanağımdaki gamze kayboluyor
Bitap düşmüş ellere bir çare
Gül yaprakları bırakıyorum
Hissizim ve ruhsuz
Sinirliyim ve çaresiz
Paratoner benliğimi yıkıp geçmek isterim
Samimiyetim samimiyetiniz olacaktır