Aslında kitabı okumadım, dinledim. Çok ayrı bir deneyimdi benim için. Anladım ki iyi bir dinleyiciyim. Kitap içimde tuhaf bir his bıraktı. Şöyle diyor du kitabın kahramanı; “Dayanılacak gibi değil bu kadar özgürlük, ne ölüyüm ne sağ.” Yalnızlık, kimseye temas edememek ve kendini aramak, seçenekler arasından birisini seçip sonuna kadar gidememek. Arada kalmış bir kişilik. İnsanlar, olaylar hakkında yorumlar yapıp durmuştu kitap boyunca acaba onun içinde yorumlar yapabilir miyiz Zebercet Efendi için? Ama o; “hiç bir gerçekliği yok bu yorumların tek bir gerçek var; ölüm.” diyerek kendini hiç bir yoruma yer bırakmayacak kesin bir şekilde yorumladı.
