"Peki, Genoveva, o güzel ellerinle saçımı yine okşar mısın? Başım öyle ağrıyor ki."
Bir kitap okudu
168 syf.
·
Puan vermedi
Okur Takip Önerileri
"Varlığımı sınırlayan taşlanmış hudutların nasıl eridiğini apaçık bir şekilde hissediyorum, yok oluyorum, dizlerinde, içinde eriyorum, daha daha küçülüyorum, aynı anda da genişliyor, büyüyor ve uçsuz bucaksız oluyorum. Çünkü o, o değil, o kâinatın ta kendisi."
"Bekliyorum
Öyle bir havada gel ki,
Vazgeçmek mümkün olmasın..."
"Benim hastalığım… ağzına kadar dolup taşmış bir bardak, senin küçücük damlan taşan kısmın içinde çoktan eriyip gitti."
"Öyle karanlıktı ki yalnızca gözlerinin minik ışıltısı görülüyordu, yanı başımda. Kanım azgın atlar gibi doludizgin. Eli, kolumun üzerinde kayıyordu. Ağzı davetkâr, bense ona yaklaşmaya korkuyordum: Kaçabilirdi. Ama, nerde! Dudaklarını ilk öpücükle benimkilerle birleştiren o oldu. O zaman dünya karardı, yok oldu gitti, bir deniz gibiydi, bir rüzgâr, vücudum boşlukta yüzüyor, kanım damarlarımda atıyordu. Ellerimiz birleşti."
"He depicts himself as a sombre, lone figure."
"Dünyada bir kez var olmak için, bir daha hiç var olmamak gerekir."
