Hepsi sessizce uykuya dalmış... Sevinç, ümit, aşk, fazilet, cesaret... Mezarlığım başka bir hayat patırtısının mahvolmuş kuvvetleriyle dolu... Hâlbuki henüz kefenlerimin hepsini sayıp bitirmedim...
Yer,gök, her şey mevsimini kaybetmiş, bu sonu olmayan çöl üzerinde hiçbir parlama ışıltısı yok! Yalnız bir kenarı bulutların kemirmesiyle kırılan hilâl ölülerimi hapsoldukları yerde titremelere boğuyor.
Herkesin bir umudu vardır;
Bir kaybedişi,
Bir savaşı,
Bir acısı,
Bir yalnızlığı,
Bir hüznü,
Çünkü herkesin bir gideni vardır...
İçinden bir türlü uğurlayamadığı...