Hatice Koç
@KocHatice
Akademisyen
M. Sc.
İstanbul
9 okur puanı
Kasım 2021 tarihinde katıldı
Şu anda okuduğu kitaplar
Bir kitabı okumaya başladı
Bir kitap okudu
1633 syf.
10/10 puan verdi
·
610 günde okudu
[49]. Hugo, Victor. Sefiller.
…
Ölmek bir şey değil; korkunç olan yaşamamaktır.
Sayfa 690 - Cilt 2Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
[48]. Hugo, Victor. Sefiller.
Bir tek yolu vardır Yarın’ı reddetmenin: Ölmek.
Sayfa 210 - Cilt 2Kitabı okudu
[47]. Hugo, Victor. Sefiller.
Zihni ve ahlakı büyüme, hiç de maddi iyileşmeden daha az gerekli değildir. Bilgi, ölüme karşı bir çeşit kutsal ilaçtır; düşünmek en gerekli ihtiyaç; hakikat, ekmeklik buğday gibi bir gıda… Bilime ve hikmete aç bir akıl, zayıf düşer. Yemeyen zihinlere de, tıpkı yemeyen midelere acıdığımız gibi acımalıyız. Ekmeksizlikten can çekişen bir vücut kadar acıklı bir şey varsa, o da aydınlığa olan açlığından ölen bir ruhtur.
Sayfa 209 - Cilt 2Kitabı okudu
[46]. Hugo, Victor. Sefiller.
… Karanlıktakilerin sayısını azaltıp aydınlıktakilerin sayısını çoğaltmak; işte amaç budur. Bunun için haykırıyoruz: Öğretim! Bilim! Okumayı öğrenmek, ateş yakmaktır; okunan her hece bir kıvılcımdır.
Sayfa 194 - Cilt 2Kitabı okudu
[45]. Hugo, Victor. Sefiller.
… bir papatyanın yapraklarını yoluyordu. Cosette o büyülü efsaneden habersizdi: Seviyor, sevmiyor, seviyor, sevmiyor… Kim öğretebilirdi ki bunu ona? Cosette içgüdüsüyle, masumca, bir papatyanın yapraklarını yolmanın bir kalbi yolmak demek olduğunu hiç bilmeden oynuyordu bu çiçekle.
Sayfa 109 - Cilt 2Kitabı okudu
[44]. Hugo, Victor. Sefiller.
Cosette, bilgisizliği ölçüsünde büyük bir ihtirasla seviyordu. Bunun iyi mi yoksa kötü mü, yararlı mı yoksa zararlı mı, gerekli mi yoksa öldürücü mü, sürekli mi yoksa geçici mi, mubah mı yoksa memnu mu olduğunu bilmiyordu; yalnızca seviyordu. Eğer birisi çıkıp da ona, “Uyumuyor musunuz? Ama bu yasaktır! Yemek yemiyor musunuz? Çok fena! Kalbinizde daralmalar, çarpıntılar mı var? Ama bu doğru değil! Yeşillik bir yolun başında siyahlar giyinmiş birisi belirdiği zaman yüzünüz kızarıyor, sararıyor mu? Ama bu çok ayıptır!” dese o pek şaşırırdı. Bu sözlerden hiçbir şey anlamaz, şu karşılığı verirdi: “İyi ama elimden hiçbir şey gelmeyen, hiçbir şey bilmediğim bir konuda benim ne suçum olabilir ki?”
Sayfa 93Kitabı okudu
[43]. Hugo, Victor. Sefiller.
… Toplum için tek tehlike karanlıktır.
İnsanlık özdeşliktir. Bütün insanlar aynı balçıktan yoğrulmuşlardır. Hiç olmazsa bu dünyada, kaderde hiçbir ayrılık yoktur. Önce aynı karanlık, geçiş sırasında aynı et kemik, sonra aynı toz toprak. Fakat insanın hamuruna karışan cehalet onu karatıyor. Bu devasız karanlık insanın içine yayılıyor ve orada kötülük haline geliyor.
Sayfa 827Kitabı okudu
[42]. Hugo, Victor. Sefiller.
Başkalarına verdiğimiz sevincin güzel yanı şudur ki, her akis gibi zayıflamak şöyle dursun, ışığı büsbütün parlaklaşmış olarak bize döner.
Sayfa 659Kitabı okudu
[40]. Hugo, Victor. Sefiller.
Vicdan huzurunun, geri kalan her şeyi de huzurlu kılması ne garip şeydir.
Sayfa 644Kitabı okudu
[39]. Hugo, Victor. Sefiller.
Savaşalım.
Savaşalım, ama ayırt ederek. Gerçekliğin başlıca özelliği hiçbir zaman aşırı olmamaktır. Ne ihtiyacı var onun abartılmaya! Yıkılması gereken şey var, sadece aydınlatılması ve bakılması gereken şey var. İyi niyetli ve ciddi inceleme ne büyük güçtür! Işığın yeterli olduğu yere alevi götürmeyelim.
Sayfa 600Kitabı okudu
[38]. Hugo, Victor. Sefiller.
… Çünkü insanlık, hayaletlerle ezeli ve edebi bir cebelleşmeye mahkumdur; onun alın yazılarından biri de budur. Gölgeyi gırtlağından yakalayıp yere sermek güç bir iştir.
Sayfa 600Kitabı okudu
[37]. Hugo, Victor. Sefiller.
… Önlerine çıkan her şeye sarılıveren körpe asma filizlerine benzeyen bütün çocuklar gibi, o da sevmeyi denemişti. Ama başaramamıştı. … Onun kusuru değildi bu, onda eksik olan şey sevme yeteneği değildi. Heyhat! Sevmek imkanıydı onda eksik olan.
Sayfa 517Kitabı okudu