bağışlayın, ama bu kartondan yapılmış gibi duran yüzlere baktığımda,
kahkahaya benzemeyen kahkahaları duyduğumda
kendimi sık sık cehennemin bağırsaklarındaymışım gibi hissediyorum...
Aklımın katledilmesinden farksız bu, anlıyor musunuz...
Oturamadık, çünkü zamanın eli vardı sırtımızda.
Sustuğumuz her şey dilimize değil, yüreğimize sığındı.
Sen bir cümleydin, ben seni yarım bıraktım.
Kalabalığın ortasında iki yalnızdık aslında.
Kimi sözler konuşulmaz; bakışla, susuşla tamamlanır.
Ve biz, en çok sustuk birbirimize...
Vesselam.. ✍️🍁