Fuzuli
İlahi, sen ne büyüksün ki zatınla gizlisin ama o gizliden bütün varlık âlemi meydana çıkmakta. Senin sanatın; dalgaları meydanda olup da dibi görünmeyen bir deniz gibi.
Değişir yönü rüzgârın
Solar ansızın yapraklar;
Şaşırır yolunu denizde gemi
Boşuna bir liman arar;
Gülüşü bir yabancının
Çalmıştır senden sevdiğini;
İçinde biriken zehir
Sadece kendini öldürecektir;
Ölümdür yaşanan tek başına,
Aşk, iki kişiliktir.
Ceplerimde varoluş sayfaları
Aklımda la medeni düşünceler
Yabansı bir çaşıt olarak anmak isterler çarşılarda adımı
Adımın üzerini kırmızı kalemle çizdiler
Her şey çok karışık. Bu işin bir ucundan da ben tutayım derken elimdeki diğer uçları kaçırdım. Alıştım zannediyordum. Çok yorulduk Allah'ım. Sen daha fazla yorma.
Sevmek kimi zaman rezilce korkuludur
İnsan bir akşamüstü ansızın yorulur
Tutsak, ustura ağzında yaşamaktan
Kimi zaman ellerini kırar tutkusu
Bir kaç hayat cıkarır yaşamasından
Hangi kapıyı çalsa kimi zaman
Arkasında yalnızlığın hınzır uğultusu