Umut
Gözlerinde ki yabancılık
Ve bilinmezliğin kaderi gibi zihnin
Kızıl güneşin altında geçen sahte hayallerin
Sahte yaşamından düşmüş tebessümlerin
Gece kadar karanlık önün
Ve asla aydınlığa ulaşmak istememen
En büyük yükün
Yıldızlar kadar parlak gözlerin
Yalan kadar tatlı sanma gülüşlerin
Umudun yok olması için hayatında
Umudun var olması lazım ruhunda
Anlamsızlık ve Değersizlik
nihilizm felsefesine göre neredeyse her şey değerden yoksun, anlamsız ve kurmacadır. Toplumumuz ve hatta dünya tarafından bile çokça yanlış anlaşılan bu durum, taraftarlarının bile anlamayamadığını yönler taşımaktadır. Nihilizm derken aklımıza gelen ilk isim ise tabi ki Frederick Niçedir. Onun büyüdüğü ortama ve zaman dilimine bakıp, onun düşündüğü gibi düşünmeye çalışırsak aslında ne demek istediğini daha çok anlarız. Nihilizme göre insanoğlunun amacı her zaman ileriye gitmektir, ileriye gidebilmek için ise, şafaktan önce ki gece gibi karanlığa batmamız, dibi görmemiz ve sahip olduğumuz erdem ve değerleri sorgulayıp gerekirse yok saymamız gerekmektedir. Aslında toplum hafızasında bile yer alan bu durumu, bir musibet bin nasihattan yeğdir diye de yorumlayabiliriz. İnsan sahip olduğu değerleri ve erdemleri ne kadar çok reddeder ve değersizleştirirse o kadar ileriye gider. Çünkü sahip olduğumuz değerler bize ait değildir, bize dayatılan şeyler ise bizi geriye çeker. İnsan için toplum değerleri, normları, ahlak kuralları ve dini anlamsızdır. Anlama sahip olan tek şey insanın kendi başına oluşturduğu değerlerdir. Bu durumda ise bir başkasının değeri ise aynı şekilde anlamsızdır. Zaten renkleri bile nasıl gördüğünü tarif edemeyen insan, ortak değerler konusunda anlayış birlikteliği yapması saçma olur. Bencilce ve hatta narsist bir bakış açısı gibi gelse bile, elle tutulur bir yanı olduğu ise yatsınamaz. Geçmişten günümüze hala tartışılan, iyi ve kötü, ahlak ve erdem gibi konulara aslında anlamsız gibi yaklaşmak, belki de olması gerekendir. Anlamsız olan bunu tartışmak bile olabilir.
Zihin
Gerçekliği ben yarattım, beni de düşüncelerim. Yani dünya ve tüm gerçeklik benim düşüncelerimde var oldu. Biraz benci bir bakış açısı gibi gelse de aslında hepimiz için doğru olanın bu olduğu kanaatindeyim. Zihnimizle varız, düşüncelerimizle var ediyoruz. Evren ve içerisinde ki her şey bir tür devinim içerisinde, düşüncelerde ölüp, düşüncelerde diriliyorlar. Aynı şekilde düşünceden doğuyorlar. O an düşündüğüm şey var olurken, iki dakika önce ki düşüncem artık var olmuyor. Yani bir gerçeklikten bahsedeceksek bu zihnimiz de tezahür eden gerçeklik olmalı. Zihnimizden bağımsız istediği kadar bir dış dünya var olsun, düşünmediğimiz ve zihnimizde belirmediği anda o dünya artık yoktur. Yeni tanıştığımız bir kimseyi düşünelim, zihnimiz o an o kişiyi var ediyor, gerçekliğimize katıyor, aradan belirli bir zaman geçtikten sonra ise o kişi zihnimizde yok oluyor. O kişinin hala nefes alıp almaması önemli değil. Çünkü artık bizim gerçekliğimize yok oluyor.
Okur Takip Önerileri
Teoloji ve İlahiyat
Soyut varsayımlar üzerine yeni savlar oluşturulabilir mi? Günümüzde birçok sözde bilim dalı, tamamen soyut ve kanıtlanamaz durumların varlığı üzerinden yeni savlar oluşturuyorlar, birçok insanın varlığını kabul etmesi, onun gerçek olduğu anlamına gelmese dahi. Sözüm ona bunun en büyük örneği ise İlahiyat ve Teoloji. Bu alanların günümüzde üzerinde durduğu ve ürettiği şeylerin çoğu ve hatta tamamı asla kanıtlanmayacak veya tartışılan konular üzerinden yürüyor. Hadis, tefsir, fıkıh ve daha birçok alanda eğitim veren ve araştırma yapan bu kurumlar, belki de insanlığa ve bilime en büyük zararı veriyor. Boşa kaynak ve insan harcanan bu bilim dalları, direkt olarak dinin kendisi ve varlığı üzerinde çalışma yapması gerekirken, dinin emrine verilmiş gibi hareket etmesi ise kabul edilemez bir hal alıyor. Bu alanlarda yayınlanan bilimsel makale ve araştırmalar, absürt bir biçimde bilimin kendisiyle ters düşüyor. Bu alanlara harcanan zaman bile israfken, harcanan kaynaklardan bahsetmiyorum bile.
Bir kitap okudu
230 syf.
·
Puan vermedi
