İnsan özlemini çektiği sevinçlere ulaşamadığı zaman sıkılır.
“Bir tek şeye inan",dedi bana “Zamanı gelince, neye karar verdiysen onu yapacaksın.
İlim, kendisiyle iştigal eden insana hemen faydalar sağlamasa bile; vaktin kendisiyle ölüp gittiği boş şeylerden alakayı kesip atması bile yeterlidir.
Okur Takip Önerileri
İnsanın ölene kadar ilim elde etmeyi bırakmaması gerekir.
Kendimizi yitirdiğimizde her şeyi yitirmiş oluyoruz.
Özgürlük var,ama bağlılık yok. Haklar var ,ama diğerkâmlık yok. Refah var ama amaç yok.
Bataille'nin dediği gibi : “ Süreksiz varlıklarız biz ; anlaşılmaz bir maceranın ortasında yalnız ve perişan,yitik sürekliliğimizi arıyoruz."
"Anne ve babam tarafından sevilmedim. İşte bu yüzden hiçbir kadın beni sevemez," diyor. Arno Gruen'i yankılıyor sözleri: "Anne-baba tarafından reddedilmek, sevilmemeyi yaşamak, umutsuzluğa terk edilmek anlamına geliyor. Bunun bedeli, kişinin sevgisizliğin suçunu her zaman için üstlenmiş olan kendi varlığına duyduğu nefrettir." Nefretlerin en kıyıcısı. Öze yönelen, içi hırpalayan, en acıyan yerlerinden kendini yumruklayan öfke.
Teslimiyette acı ve zayıflık yoktur.
İnsan kendinin gurbetine çıktığında, işte orası en koyu yalnızlıktır.
Beklemek ve sabır, hayatımızdaki ayrıntıları daha iyi fark etmemizi sağlar.
Zaman, insan varlığının kalbidir.
Yavaşlayın! Bu hayatta sadece bir defa geçeceksiniz.