Kitabı okumaya başladığımda bu denli yoğun halk ağzı beklemiyordum. Bu durum kitaba samimiyet katmakla beraber okuma hızımı oldukça düşürdü. Karakterlerin hiç bilmedikleri, ait olmadıkları bir yerde yaşamaya, para kazanmaya çalışmaları ve İstanbul'un o dönemdeki konjonktürü çok etkileyici bir dille anlatılmış.
SPOILER/TAT KAÇIRAN
Halo Dayı'nın inadı yüzünden yerini yurdunu bırakıp babasının peşine takılmak zorunda kalan İdiris'e başta çok üzülmüştüm. Hamamda kendi kesesini alıp babasını terk etmesine de çok şaşırmıştım. Hele ki babasının öküz parasını çalmasını okuduğumda ağzım açık kalmış, bir süre okumaya devam edememiş; babasının alın terini, emeğini nasıl çalar diye kendime gelememiştim.
Halo Dayı'nın ya öküz parasını denkleştiremeyeceğini, ya da Tokatçı filmindeki gibi parasını çaldıracağını düşünmüştüm. Öküzleriyle köye dönmesini herkes gibi ben de beklemiyordum, sonu benim için beklenmedikti. Ama elbette ki Halo Dayı'nın başarısında bir pürüz olmalıydı. Yazar bunu Dingil Zako, Dik Yussuf ve Şişgo Bedo'nun zamansız ölümleriyle sağlamış.
