Düşünceler insanin canini acıtmıyor; biraz sersemletiyor o
kadar. Şiddet degil, süreklilik insani yıkıyor.
Sonuna kadar dinleyin öykümü , fakat mantığınızla değil : Mantığınızdan korkuyorum , yüreğinizle dinleseniz daha iyi.
Sayfa 561Kitabı okudu
Yaşarken anlaşılmaya mecburum …
Okur Takip Önerileri
Bu ülkede eksikligini duydugum insanin kendiyle
hesaplasma meselesini bizzat kendime uygulayarak bu meselenin ilk kurbanlarindan oldum. Aslinda, meselenin ciddiyetine dayanamadigim için, oyunlarla durumu örtbas
etmek istedim.
Aşk bir ruh kangreni; o kadar çabuk ilerliyor ki. Daha simdiden ne haldeyim. Zamani saatlerle, dakikalarla degil, günesin dogup batmasiyla degil, sizinle ölçüyorum: Onu gördüm, görmedim, görecegim, görmeyecegim, gelecek,
gelmeyecek...
Senin peşinden gelirim ama yalnız başıma yerimden kımıldayamam
Çünkü aşka düşen bir insanin kendi ruhunda filizlenen bu duyguyu, gözlerini kapayan büyüyü bir bilgin
gözüyle seyretmeye vakti yoktur.
Mutluluğu elde edemezsiniz.Sadece mutluluk OLABİLİRSİNİZ.
Mutluysanız demek ki gerçek özünüz olarak yaşıyorsunuz
Hiçbir şey iyi yada kötü değil.Her şey bizim onlar hakkında ne düşündüğümüze bağlı .
Öyleyse altın renkli şapkanı tak , bu onu etkileyecekse eğer ; Yükseğe sıçrayabilirsen
onun için de sıçra , Ta ki sana , “Sevgilim , altın şapkalım , yükseklere sıçrayan aşkım … Sen benim olmalısın “ diye haykırana değin .
