Üniversite yıllarımdan beri severek takip ettiğim; televizyon programlarını, dergi yazılarını kaçırmadığım, söyleşilerine katıldığım tek yazardır Tarık Tufan Geç Kalan'ı okumaya başladığımda biraz hayal kırıklığına uğradım. Başka biri yazmıştı sanki. İçine çekmedi bir türlü. Kitabın ortalarına doğru o tanıdık üsluba, derinliğe, muazzam tahlillere rastladım. Varoluş sancısı, arayış, kayboluş, geç kalış... İç sesinizle dertleşmek gibiydi. Bir nevi yüzleşme.
