İnsan kaybettiği insanların önce sesini sonra da yüzünü unutmaya başlıyor. Ben de ne annemin sesini, yüzünü unutmak ne de sardunyaları kaybetmek istiyorum.
Çaresi olmayan hastalıkta acılar sona erer,
iyileşme umuduyla duyulan acı beterini görüp diner.
Yas tutmak gelmiş geçmiş yaramazlıklara,
Yol açar kısa yoldan yeni mutsuzluklara.