Bu fakir köşede şarap ve çalgı yeter bize
Rahmet umudu, azap korkusu bizim neyimize?
Canı, başı, sarığı rehine verip içmişiz
Hava, toprak su ve ateş uğramaz semtimize.
Ne zaman tabiatta taze gül açtı deseler,
Şarabı ey sevgili, emret, ölçü ile versinler,
Huri, köşk, cennet ve cehennemi boşver;
Çünkü onları her isteyene verirler.
Bu mecliste herkes dosttur
Sakiye bak, o da ne kadar güzel
Gel sâki kadehimi doldur da
Sarhoş olup, başımızı bagislayalım
Gel ey can, eğer bizim dostumuzsan,
Sarhoş olup şarkı söyleyelim.
Bu mecliste herkes selamete ermiştir
Çünkü meclisimizin sâkisi şahtır
Gel, gel bu mecliste üzgün kimse yoktur
Herşey neş'edir ve ondan başka birşey