Pamuk Şeker

Pamuk Şeker
@Moonclood
'' Sabahları kimseyi uyandırmadan sessizce yola koyulurdum; gezici din adamları gibi. Yalnızlığın dinini yayıyordum.
Reklam
Hizmetçilik yapmak gururunu kırmıyordu ama merhamet yaralıyordu onu. Merhamet istemiyordu, insanlıkla ilgili kararıni vermişti; içine oturan zifiri karanlığı delecek en ufak bir ışık sızmasına bile izin vermeyecek kadar kapatmıştı kendisini. Umutsuzluktan güç alan, bunun sarsılmasına izin verdigi anda yıkılacak bir kalebende benziyordu. Demek ki insanlığa güven duymanın tam olarak yıkılışı böyle oluyormuş diyordum, umut kapılarının, pencerelerin sıkı sıkıya kapatıldığı o kararlılık hali, artık hiç kimsenin aralayamayacağı bir demir kapı... Lâleşli kızlar yaşayarak öğrenmişlerdi bunu. Tekrar umutlanma ve tekrar yıkılma tehlikesine karşı en doğru hareket, kabuğunun içine çekilen bir deniz canlısı yöntemiydi.
"Zaten dünyanın neresinde huzur kaldı ki..."

Okur Takip Önerileri

Tümünü Gör
Zifir
Adımları uzaklaşırken kadının, önce toplasın adamın küllerini. Güneşin sıcağı buzun alevine bırakacaksa yerini, Ya saçlarına dolasın nefesini ya da masalla kapatsın adamın gözlerini. Çünkü ardından salıncak rüzgar, bırakmaz gökte geceyi. Boynuna asıp son günün cesedini, ormanın külleriyle kozasında vurur kelebeği. Arsıl Alaz
"Sen bir tırtılsın, ben senin kelebeğe dönüşünü izliyorum...Ve sonra kendi kanatlarını parçalayışını."
Reklam
Reklam
52 öğeden 1 ile 15 arasındakiler gösteriliyor.