Zülfü Livaneli'nin her kitabında ayrı büyüleniyorum. Başlangıçta sonunu böyle tahmin etmemiştim ya dediğim, fazlasıyla düşündürücü yine efsanelerden oldu benim için.
Iyi ki varsın #ZülfüLivaneli.
Geçmişi unut
Koy bir kenara
Yeni bir sayfa aç
Kurtar benliğini dünden
Bugünün çocuğu ol
Bütün bilgeliği ve gülümseyişiyle gençliğin
Şu anı hiç terk etme ne olur
Sonsuza uzanan şu günü, terk etme.
Bir şeyler yapıyorum, yürüyorum, konuşuyorum, yemek yiyorum yani her zaman yaptığım işleri sürdürüyorum ama nasıl anlatsam, bir boşluk duygusu içinde. Sanki içimde derin bir hiçlik var.
Kitap okurken 60-70 sayfa okuduktan sonra direk son sayfasına bakıyorum. Sonra daha da heyecanla kaldığım yerden okumaya devam ediyorum. Her yeni başladığım kitapta aynı şeyi yaşıyorum. Bu psikopatlığı aşamıyorum.