Üşenmekten değil, bazı şeyleri düzelteceğine inanmadığından boş veriyorsun bazen .
Çünkü birilerine ne anlatsan ters tepiyor .
Sahip çıkmaya , korumaya çalışıyorsun , olan sana oluyor .
Kırılıyoruz , üzülüyoruz ve tüm bunlar yanlızken oluyor . Belki anlatamıyoruz , belki de inanmıyoruz anlayabileceklerine çünkü ne söylersek söyleyelim , bir şeyler eksik kalacak ...
İnsanlara anlatmaya ayırdığımız vakitleri , kendimizi anlamaya ayırabilseydik keşke .
Kendimize anlatmaya denemedik hiç , belki kendimize anlatınca yarım kalmayacaktı .
İnsanlara attığımız adımları , kendimize atamadım işte
Vesselam :)