sen bu masalda
külkedisi olmayacak kadar güzel
gerçeksin hayatın acımasız yüzü kadar
sevdiğim
inkara yeltenenler
gözlerinde tevbe eder
şiirlerden ayetler üfledim
yamalı bir hırkaydı hayat üstümde
sözlerim parlak
kalbim cenk meydanı
aşkın filleri
barbarca ezdiğinden beri kalbimi
çıkıyordum gerisin geri
vuruşarak kendimle
tut ki
İsa’nın gerildiği çarmıhım
Havva’nın bedeninde incir yaprağı
bütün tarikatlardan kovulmuş
günahkâr bir müridim yahut
tut ki
asayım bir âmânın ellerinde