"On dört yaşındaydım. Hiçbir şeyimiz yoktu. Yoksulduk. Yoksul ama mutsuzduk.." diye başlıyor kitap ve tek tesellimiz "yoksul ama mutlu" olmaktı diye devam ediyor. Kendini hiçbir yere ve hiçbir şeye ait hissedemeyen liseli Filiz'in hikayesi. Antalya'da doğup Antalya'da büyüyen biri olarak kitabı tek bir cümleyle
Ne biçim insanlar bu anneler? Çok tuhaflar. Hiç kimseye benzemiyorlar. Ama birbirlerini tanıdıklarına eminim. Kendi aralarında konuşup anlaştıkları, bizim bilmediğimiz ortak bir dilleri var muhakkak.