" Bu kitapların hepsini okudunuz mu?"
" Olası mı? Belki yarısını belki daha azını okuyabildim. Bir bölümü de kaynak kitaplar zaten."
" Bir yandan da yenilerini ediniyorsunuz ama?"
"Doğru diyorsunuz!"
"Neden peki?"
"Kötü mü? Kendimi dingin ve güvende duyumsuyorum böylece."
Ölünün işi yok sanıyorsun ama bürokrasi toprağın altına girene kadar ölmüyor, insanın kuyruğu yoktur, bürokrasi görünmez bir kuyruk olabilir, yavaş yavaş ölümlü.
Murat Çelik / O Koku
Son anı, son sahneyi kurgulayamıyorsun, vaat edilmiş mekâna göçerken, inandığın yahut inanmadığın, yanında götürebileceklerin, bu dünyada bırakabileceklerin, son insanların seninle olamayabiliyor.
Murat Çelik
İnsanlar başkalarını yargılarken bunu hep kendi sınırlamaları üzerinden yaparlar- üstelik üçüncü kişilerin görüşleri sıklıkla ön yargılar ve korkularla doludur.
Yaşayanları ölümle korkutan şımarık bir Tanrı mı olmaya soyunacaktı yani? Hayatları bitirip de yutulamayan yumrularda unutulmaz olmaya çabalamak neyin kibriydi?
Acaba başkalarının bize anlattıklarına mı inanıyoruz bir zaman sonra da kendimize yalan yanlış bir geçmiş yaratıyoruz? Başkalarının istediği bir geçmiş.